[ ηχητικά σώματα μΕρος_α: resonant_bodies ]
«Το ηχητικό αντικείμενο ορίζει οποιαδήποτε μονάδα ήχου γίνεται αντιληπτή μέσω της ελαχιστοποιημένης ακρόασης, ανεξάρτητα από την αιτία, το νόημα και την εντύπωση που δημιουργεί και η οποία περιγράφεται με ηχητικά κριτήρια. Το ηχητικό αντικείμενο δεν είναι το ίδιο με το ηχητικό σώμα. Το δεύτερο αναφέρεται στην υλική πηγή που παράγει τον ήχο και, παρότι μπορεί να εξαχθεί από αυτόν, δεν ταυτίζεται με αυτόν. Αντιθέτως, το ηχητικό αντικείμενο διαχωρίζεται από τον ήχο, ο οποίος είναι άμεσα συνδεδεμένος με την πραγματική ή υποθετική αιτία που τον παρήγαγε.» (Θ.Λώτης, Οι Τέσσερις Τρόποι Ακοής και τα Επτά Κριτήρια για την Περιγραφή των Ήχων).
Απόψε, ο παρΑξενος_ελκυστΗς αφουγκράζεται την υλικότητα, των ηχητικών σωμάτων, από την μικροκλίμακα της επίπλωσης έως την μακροκλίμακα του διαστήματος. Από:
- Το μακρινό 1917 και την «μουσική επίπλωση» του Erik Satie, που απαλύνει τους θορύβους από τα μαχαίρια και τα πιρούνια στο δείπνο, και γεμίζει εκείνες τις βαριές σιωπές που κάποτε πέφτουν ανάμεσα σε φίλους που δειπνούν μαζί
- Το «ποίημα για έπιπλα» του La Monte Young: ένα ποίημα για καρέκλες, τραπέζια και πάγκους, ή άλλες ηχητικές πηγές, που περιλάμβανε σύρσιμο, σπρώξιμο, τράβηγμα ή ξύσιμο αυτών των επίπλων στο πάτωμα
- Το «Material» του Cornelius Cardew, ένα έργο με μια κινούμενη παρτιτούρα, όπου οι εκτελεστές μπορούν να κινούνται κατά βούληση μέσα σε αυτήν, με ορισμένους όμως «κανόνες συμπεριφοράς»
- Την σύνθεση «Sentient Matter» των Orchestra of the Sea, του υβριδικού πειραματικού συνόλου Νέας Μουσικής που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 2021
- Την ιστορία μιας καρέκλας «The Chair’s Story» για φωνή, φλάουτο και νερό, ένα έργο του David Toop από το 1975 που στοχεύει στο ασυνείδητο, σε ένα κόσμο ψιθύρων και σκιών, και την πρόσφατη διασκευή του από τον Αυστραλό Lawrence English
- Μια επιλογή από τα χωροταξικά ηλεκτροακουστικά έργα «Works For Listening» της Νορβηγίδας συνθέτριας Tine Surel Lange, που εστιάζουν στην αισθητική της ακρόασης, με ηχητικά περιβάλλοντα που δημιουργούνται με υλικά από την καθημερινή ζωή
- Μια ορχήστρα ηχητικών σωμάτων «Resonant Bodies» του Ισπανού κιθαρίστα και πρωτοπόρου της New Age Suso Sáiz, που πολλαπλασιάζουν τις ηχητικές τους δονήσεις: όπου η αντήχηση, είναι αρχή της επικοινωνίας, και ο ήχος, ποιητής δεσμών και αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανθρώπων
- Στους πλανήτες του αστερισμού του Κύκνου, που ο συνθέτης της τζαζ και περκασιονίστας Adam Rudolph αντιλαμβάνεται ως σώματα που αντηχούν – όπως το σώμα της κιθάρας ή το σώμα του ανθρώπου – δευθύνοντας στον δίσκο «Resonant Bodies» μια ορχήστρα από 10 κιθάρες.
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαβοργινάκης