[τα μάτια του δέρματος | μέρος_α : απτικότητα]
«Το άγγιγμα είναι ο αισθητηριακός τρόπος ολοκλήρωσης της εμπειρίας του κόσμου και του εαυτού … Όλες οι αισθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της όρασης, είναι επεκτάσεις της απτικής αίσθησης. Οι αισθήσεις είναι εξειδικεύσεις του ιστού του δέρματος, και όλες οι αισθητηριακές εμπειρίες είναι τρόποι αγγίγματος, και άρα σχετίζονται με την απτικότητα.» (J.Pallasmaa)
Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς, ξεκινώντας έναν κύκλο εκπομπών γύρω από την πολυαισθητηριακή πραγματικότητα και το νόημα της εμπειρίας, αφουγκράζεται
τις απτικές ιδιότητες του ήχου, διαβάζοντας αποσπάσματα από το δοκίμιο «τα μάτια του δέρματος» του Φινλανδού αρχιτέκτονα και στοχαστή Juhani Pallasmaa, που κυκλοφορεί από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης. Ακούγοντας:
– ψιθύρους, ψαλμωδίες και κουδουνίσματα , που επιστρατεύει η Γιαπωνέζα sound artist Tomoko Hojo, προκειμένου, όπως λέει, να αγγίξει τον αέρα, κάνοντας απτή την διάχυση των ηχητικών κυμάτων.
– το ποίημα του SJ Fowler «Touch» – που ανάγει όλα τα αισθήματα, τις εμπειρίες των αισθήσεων, στην Αφή – όπως το μελοποιεί η Ολλανδή βιρτουόζος βιολονίστα Diamanda La Berge Dramm.
– τον … απόηχο του αγγίγματος «Aftertouch» από τον Πακιστανοαμερικανό συνθέτη Qasim Naqvi, που εξερευνά την απτική διάσταση του ήχου μέσα από ένα δυσλειτουργικό αναλογικό συνθεσάιζερ.
– ήχους από κινητά αφής στο «Swipe» της Αμερικανίδας συνθέτριας Claire Rousay, που αντιπαραβάλει με το ουράνιο άγγιγμα στο «Tenderly».
– «Touching», μια απαγγελία του μουσικογράφου και λιμπρετίστα Paul Griffiths κάτω από τους ήχους του τσέλο της Frances-Marie Uitti, φτιαγμένη από τυχαίες λέξεις-θραύσματα από τον Άμλετ – που είναι ταυτόχρονα σημεία επαφής αλλά και αποστασιοποίηση.
– περισσότερο άγγιγμα, «More Touch», από τον ομότιτλο δίσκο της Μεξικανικής καταγωγής περκασιονίστας Patricia Brennan. Με το κουαρτέτο της γεφυρώνει τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό με αφρο-κουβανικές πολυρυθμικές δομές, σε μια σπλαχνική ατμοσφαιρική εξερεύνηση του ήχου της κρούσης και του κάνναβου που σχηματίζουν τα πλήκτρα του βιμπράφωνου και της μαρίμπας.
Εικόνα: Lonely Metropolitan, Herbert Bayer (1932)
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαβοργινάκης
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Μαριλένα Μαραγκού