Μικρές Δεξαμενές Μελάνης

Τζιουζέππε Τομάζι ντι Λαμπεντουζα _ Λιγεια [... Και τότε την είδα, χαμογελούσε. Δεν ήταν ένα χαμόγελο σαν το δικό σας, μπασταρδεμένο μ’ ένα δεύτερο συναίσθημα: καλοσύνη, ειρωνεία, συμπόνια. Εκείνο το χαμόγελο εξέφραζε μόνο τον εαυτό του, μια κτηνώδη χαρά της ύπαρξης». Ο καθηγητής τυλίγεται από πνευματικ...

Witold Gombrowicz _ Πορνογραφία  [...Δεν υπήρχε γι' αυτόν τον άνθρωπο φρικιαστικοτερο μέρος από μια εκκλησία! Η διαδικασία που ξετυλιγοταν μπρος στα μάτια μου, ξεγυμνωνε με θηριώδη τρόπο την πραγματικότητα... άρχιζε κάνοντας σκόνη την σωτηρία της ψυχής και έτσι τίποτα πια δεν μπορούσε να σ...

Erich Kastner_ Στο χείλος της αβύσσου / β' μέρος […"Αγαπώ τη ζωή", ομολόγησε ο γέρος κι αισθάνθηκε αμέσως αμηχανία. "Για την ακρίβεια, άρχισα να αγαπώ τη ζωή όταν φτωχυνα. Μερικές φορές, από τη χαρά μου, θέλω να δαγκώσω τις ηλιαχτίδες ή τον αέρα που φυσάει στα πάρκα. Και ξέρετε γιατί; Σκέφτομαι συχνά τον θ...

Erich Kastner_ Στο χείλος της αβύσσου / α' μέρος […Τι γύρευε σ’ αυτή την πόλη, αυτό το τρελοκομείο με τα πέτρινα κουτιά; Ποιος ήταν ο σκοπός του; Να γράφει επιτηδευμένες σαχλαμάρες για να καπνίζει ο κόσμος ακόμα περισσότερα τσιγάρα; Την καταστροφή της Ευρώπης μπορούσε να την περιμένει κι εκεί όπου είχε γεννηθεί....

Antonio Skármeta _ Ο ταχυδρόμος του Νερούδα Ο νεαρός ψαράς Μάριο Χιμένες απεχθάνεται το επάγγελμά του. Τυχαία γίνεται ταχυδρόμος στην Ίσλα Νέγρα, παράκτιο νησάκι της Χιλής, όπου το μόνο πρόσωπο που στέλνει και λαμβάνει αλληλογραφία είναι ο ποιητής Πάμπλο Νερούδα. Ο Μάριο θαυμάζει τον Νερούδα, ελπίζει ...

Luis Sepulveda: Ιστορία αγάπης χωρίς λόγια Πολιτικός και οικολογικός ακτιβιστής, ο Χιλιανός συγγραφέας, σκηνοθέτης και δημοσιογράφος Λουίς Σεπούλβεδα πέθανε σε ηλικία 70 ετών στην Ισπανία από τον κορονοϊό. Μας αφήνει παρακαταθήκη το πλούσιο έργο του για να θυμόμαστε πως καμία ελευθερία δε μας έχει χαριστεί. “Αγωνίζομαι για να μην ξεχάσω ότι είμαι ελεύθερος”. Αυτή ήταν ... Read more

Μίλαν Κούντερα_ Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι [Αν κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας είναι να επαναληφθεί αμέτρητες φορές, είμαστε καρφωμένοι στην αιωνιότητα όπως ο Ιησούς Χριστός επάνω στο σταυρό. Τι φριχτή ιδέα! Στον κόσμο της αιώνιας επιστροφής, κάθε κίνηση φέρνει το βάρος μιας αβάσταχτης ευθύν...

Mia Couto_ Το τελευταίο πέταγμα του φλαμίνγκο Σε ένα στρατόπεδο του ΟΗΕ στη Μοζαμβίκη, συμβαίνει μια αναπάντεχη τραγωδία: ξαφνικά, διάφοροι κυανόκρανοι εκρήγνυνται. Ο υπολοχαγός Ρίζι αδυνατεί να αναγνωρίσει τους νεκρούς. Ένας πέος που βρίσκεται στην Εθνική Οδό αποτελεί σοβαρό τεκμήριο. Για την τα...

Τζέημς Τζόϋς | Φανερώσεις [To σύντομο ψιλόβροχο πέρασε αλλά άφησε πίσω του ένα σύμπλεγμα από διαμάντια ανάμεσα στους θάμνους....] Είναι ίσως η καλύτερη περιγραφή που θα μπορούσε να γίνει για τις σαράντα αυτές σταλαγματιές που άφησε πίσω της η μπόρα της νεανικής ευαισθησίας του συγγραφέα. ...

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες _ Ένας πολύ γέρος κύριος με τεράστια φτερά [... Κι οι δυό περιεργάστηκαν το πεσμένο κορμί με βουβή κατάπληξη. Ήταν ντυμένος σαν κουρελιάρης. Στο μαδημένο του κεφάλι μόλις και του έμεναν μερικές ξασπρισμένες τρίχες και μερικά σκόρπια δόντια μέσα στο στόμα, κι αυτή η αξιοθρή...

Adolfo Bioy Casares _ Η εφεύρεση του Μορέλ Ένας ανώνυμος κατάδικος καταφεύγει σε ένα απρόσιτο νησί του Ειρηνικού όπου υπάρχει μουσείο, πισίνα, εκκλησία. Μια μέρα αντιλαμβάνεται την παρουσία άγνωστων επισκεπτών που περιηγούνται το νησί και διασκεδάζουν. Πανικοβάλλεται και κρύβεται φοβούμενος τη σύλληψη. Πα...

Μπενχαμίν Λαμπατούτ | Όταν παύουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο 2η εκπομπή _ Το κυανό της Πρωσίας _ [... Το κυανό της Πρωσίας προκάλεσε αμέσως αίσθηση στην ευρωπαϊκή τέχνη... Το ορυκτό λάπις λάζουλι κονιορτοποιημένο, έδινε ένα λουλακί τόσο πλούσιο που η χημική απομίμησή του έγινε δυνατή μόλι...

Αλαίν ντε Μποττον | Η τέχνη του ταξιδιού/ Το αεροδρόμιο & Τα αεροπλάνα [ Η απογείωση όμως είναι και ψυχικά ευχάριστη, γιατί η ταχύτατη ανάληψη του αεροσκάφους συμβολίζει κατά υποδειγματικό τρόπο τη μεταμόρφωση. Αυτή η επίδειξη δύναμης μπορεί να μας εμπνεύσει, ώστε να διανοηθουμε κάποιες εξίσου σαφείς και ...

Μάριος Ποντίκας | Τρία πεζογραφήματα Διαβάζουμε τρία πεζογραφήματα του θεατρικού συγγραφέα και πεζογράφου Μάριου Ποντίκα : _ Φόβος _ Τρία πουλάκια κάθονταν _ Με όπισθεν ολοταχώς μπαίνω μέσα στα μάτια μου και σβήνω τη μηχανή του αυτοκινήτου [ Φόβος Έλεγε, που λες, ο προφήτης απ’ όσ...

Ζοζέ Σαραμάγκου | Τα ονόματά του Ένα ταξίδι στη ζωή του Ζοζέ Σαραμάγκου μέσα από εικόνες, εξιστορήσεις και αποσπάσματα βιβλίων, τις πηγές της έμπνευσής του, πόλεις, ιστορικά ορόσημα, φίλοι, χαρακτήρες βιβλίων, τα τοπία που συνέθεσαν τη διαδρομή του και το αμάλγαμα της σχέσης του με τον άνθρωπο. ...

Τζέημς Τζόϋς | Οι Δουβλινέζοι «Όλοι προσπαθούν να φύγουν μακριά απ' τη χώρα που την κατέχει ένας θυμωμένος και εκδικητικός Δίας». Έφυγε και ο ίδιος. Με τη σκέψη στη χώρα του, το Δουβλίνο στάθηκε σημείο αναφοράς για τον σπουδαίο Τζέημς Τζόϋς και οι ιστορίες των Δουβλινέζων αποτυπώνουν την οργή κα...

Ζαν Ζενέ | Tο εργαστήρι του Αλμπέρτο Τζακομμέτι [ Μιλάει τραχιά, θαρρείς και διαλέγει κατά το γούστο του τις εκφράσεις και τις λέξεις που να κάνουν την κουβέντα όσο γίνεται πιο καθημερινή. Σαν τα μαστόρια... Χαμογελάει. Κι όλη η ζαρωμένη επιδερμίδα του προσώπου του βάζει τα γέλια. Πολύ αλλόκο...

Κ.Γ.Καρυωτάκης | Τα τελευταία κείμενα [ Φυγή ΙΙΙ Στο χυδαίο αυτό καρναβάλι εφόρεσα αληθινή πορφύρα, στέμμα από καθαρό, ατόφιο χρυσάφι, ύψωσα ένα σκήπτρο πάνω από τα πλήθη, κι επήγαινε ακολουθώντας την εσωτερική μου φωνή. Έχανα τη συνείδηση του περιβάλλοντος, αλλά επήγαινα, σαν υπνοβάτης, ακολουθ...