Φρανσουάζ Ξενάκη, Γράφοντας (για) τις Γυναίκες των Άλλων
”Αποφάσισα να σώσω από την κακολογία και τη λήθη μερικές συζύγους μεγάλων ανδρών. Θα πάω να τις ξετρυπώσω κάτω από τα στρώματα της ιστορικής σκόνης, και μετά θα τους χτενίσω τα μαλλιά, θα τους ξαναβάλω κοκκινάδι στα μάγουλα και, το σπουδαιότερο, θα τις αγαπήσω γιατί έζησαν, όλες, έναν έρωτα έξω από τα συνηθισμένα.” – Φρανσουάζ Ξενάκη, ”Να πάρει η οργή!, Πάλι Ξεχάσαμε την Κυρία Φρόυντ”
”Εκείνος με ενθάρρυνε να γράψω. Και αν έχεις έναν σύζυγο που εργάζεται 15-16 ώρες την ημέρα, τι άλλο σου μένει από το να κάνεις το ίδιο κι εσύ;” – η Φρανσουάζ Ξενάκη για τον σύζυγό της, Ιάννη Ξενάκη
Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΥΡΙΑ επιχειρεί να ανασύρει μερικές γυναίκες από τη σκιά, με οδηγό ωστόσο μια γυναίκα που έλαμψε στο φως: η γαλλίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος Φρανσουάζ Ξενάκη υπήρξε η αφοσιωμένη σύντροφος ενός μεγάλου συνθέτη που το έργο του σημάδεψε την εξέλιξη της σύγχρονης μουσικής – ήταν μόλις 17 ετών το 1950, όταν γνώρισε τον Ιάννη Ξενάκη. Ήθελε κοντά της έναν άνθρωπο που να μπορεί να θαυμάζει. «Αισθάνθηκα ότι μαζί του θα προχωρούσα, θα εξυψωνόμουν», είχε πει σε συνέντευξή της. «Κατάλαβα ότι ήταν ένας άνθρωπος που δεν είχε μέσα του τίποτε το μικροπρεπές. Ήμουν εξαρχής σίγουρη γι’ αυτό και, όπως αποδείχθηκε, είχα δίκιο». Παντρεύτηκαν το 1953 στο Παρίσι κι έζησαν μαζί ως τη στιγμή που ο Ξενάκης έφυγε από τη ζωή. Διαθέτοντας το πλεονέκτημα της προσωπικής εμπειρίας, αλλά και χαρισματική η ίδια, με δικό της άστρο, η Ξενάκη ήταν η πλέον κατάλληλη να γράψει για τη «γυναίκα της ιδιοφυίας» -τη γυναίκα του «δημιουργού» που παράγει «έργο», καλλιτεχνικό ή επιστημονικό- αναπλάθοντας μυθιστορηματικά, με ευαισθησία και χιούμορ (κάποτε πικρό), τη γοητεία και την πρόκληση που αποτελούσε ανέκαθεν για μια γυναίκα η συνύπαρξη με μια «μεγαλοφυία» – πολύ περισσότερο όταν διαθέτει κι εκείνη ταλέντα κι έχει της δικές της φιλοδοξίες. Ακούμε Gustav Mahler, τραγούδια της Alma Mahler και Ιάννη Ξενάκη.
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη/ Evangelia Koulizaki