Μαρία Πιερράκου «Η “πληκτρού” του Λακάν» [β’ μέρος]
«Το διαβολικό δεν αφορούσε μόνο τη γνώση. Όπως ο Μεφιστοφελής, ο Λακάν εμφάνιζε μια ύπουλη περιφρόνηση για οποιοδήποτε συναίσθημα. Γι’ αυτόν η λέξη ”καλοσυνάτος” ήταν χυδαία. Την ίδια στιγμή όμως λέγεται ότι στις σχέσεις του με τους αναλυομένούς του έδειχνε μια ζεστασιά και μια συναισθηματικότητα που δεν είχαν τίποτα κοινό με ό,τι συνέβαινε στο σεμινάριο. Όσοι έκαναν ανάλυση μαζί του είχαν την εντύπωση πως το πρόσωπο που έδειχνε στο κοινό, αυτό το κυνικό και ψυχρό πρόσωπο, δεν είχε καμία σχέση με ό,τι ήξεραν, και αυτή η μεταβίβαση που δεν ξεπερνιόταν ποτέ τούς κρατούσε αμετάκλητα σκλάβους, μιας και πίστευαν ότι κατέχουν, καθένας για τον εαυτό του, τον Ιανό ολόκληρο.» – Μαρία Πιερράκου, «Η “πληκτρού” του Λακάν»
Στην εκπομπή της Τρίτης 09.01.2024, η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΥΡΙΑ στο β’ μέρος (το α’ μέρος διαθέσιμο εδώ) για τη Μαρία Πιερράκου: ψυχαναλύτρια και ψυχοσωματίστρια, μέλος του Διεθνούς Κολεγίου Ψυχανάλυσης και Ανθρωπολογίας, καθώς και του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής του Παρισιού, η Πιερράκου ξεκίνησε την επαγγελματική σταδιοδρομία της ως στενοτυπίστρια συνεδρίων και, με αυτή την ιδιότητά της, υπήρξε επί δώδεκα χρόνια η στενοτυπίστρια του Λακάν. Αυτή την εμπειρία της διηγείται στο βιβλίο της «Η “πληκτρού” του Λακάν» – μια εμπειρία στο νόημα της οποίας μπόρεσε να εμβαθύνει μόνο όταν έγινε και η ίδια αναλύτρια, μη λακανική. Η μετριοπαθής -αλλά χωρίς παραχωρήσεις- κριτική της για το λακανικό σύστημα διερευνά ένα από τα πιο περίεργα φαινόμενα της εποχής μας: πώς τμήμα της γαλλικής διανόησης «ξελογιάστηκε» με ό,τι αποδείχθηκε πως είναι συγχρόνως θεωρία, ιδεολογία και θεραπευτική πρακτική. Οι συνέπειες, συζητήσιμες από πολλές απόψεις, είναι ακόμα αισθητές. Πλαισιώνουμε μουσικά με Josef Matthias Hauer και με απόσπασμα από το έργο του Luciano Berio ”Epifanie”.
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη