“Chet Baker”
Τα χαρακτηριστικά του κατέρρεαν, τα χέρια του συρρικνώνονταν σαν τα χειμωνιάτικα δέντρα.
…
Το 1987 ο Γουέμπερ τον φωτογράφισε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο – μόνο που τα μάτια είναι απλά σκιές. Παντού μοιάζει να εξαφανίζεται μέσα στο σκοτάδι, όπως η φωνή του αργόσβηνε ως το τίποτε, όπως η τρομπέτα του εξασθενούσε μέχρι τη σιωπή.
…
Έπιανε την τρομπέτα και δεν του έμενε ανάσα για να τη φυσήξει, κι έτσι όλο και πιο συχνά τραγουδούσε τις λέξεις των τραγουδιών, η φωνή του φευγαλέα και απαλή σαν τα μαλλιά μωρού. Καμιά φορά χάιδευε τα παλιά του τραγούδια με τόση ευγένεια που θυμόντουσαν τι είχαν νιώσει κάποτε, πόσο εύκολα είχαν παραδοθεί στα δάχτυλα και την ανάσα του- αλλά κυρίως απλά τον λυπόντουσαν, και του προσέφεραν ενα καταφύγιο που σχεδόν δεν είχε καν τη δύναμη να δεχτεί.
Ηχητική επεξεργασία: Αλέξανδρος Κασσελάκης
Geoff Dyer
“Κι όμως, όμορφα… ένα βιβλίο για τη τζαζ”
Μτφ: Δανάη Στεφάνου (Danae Stefanou)
Εκδόσεις Πάπυρος