Χούλιο Κορτάσαρ: Ένα μέρος που λέγεται Κίντμπεργκ
~ Λέγεται Κίντμπεργκ που απλοϊκά μεταφράζεται σε βουνό των παιδιών ή το ευγενικό βουνό, το αξιαγάπητο βουνό, ούτως ή άλλως ένα χωριό όπου κανείς φτάνει νύχτα με μια βροχή που πλένει με θυμό το πρόσωπό της στο παρμπρίζ, ένα παλιό ξενοδοχείο με διαδρόμους ανεξιχνίαστους όπου τα πάντα προετοιμάστηκαν για να ξεχάσει κανείς τον κρότο της βροχής που συνεχίζει έξω το γρατσούνισμά της, το μέρος τέλος που μπορεί κανείς ν’ αλλάξει, που να μπορεί να νιώσει σαν σε καταφύγιο, κι η σούπα στη μεγάλη ασημένια σουπιέρα, το άσπρο κρασί, το κόψιμο του χωμιού και το πρώτο κομμάτι στη Λίνα που το δέχεται στην παλάμη σαν προσφορά και είναι, και τότε φυσάει από πάνω ποιός ξέρει γιατί αλλά είναι τόσο όμορφο να βλέπεις τη φράντζα της Λίνας που ανασηκώνται λιγάκι και τρέμει λες και το φύσημα μεταμορφωμένο απ’ το χέρι και το ψωμί να πρόκειται ν’ ανοίξει την αυλαία ενός μικροσκοπικού θεάτρου, σχεδόν σαν απ’ αυτή τη στιγμή και πέρα να μπορούσε ο Μαρσέλο να δει ν’ ανεβαίνουν στη σκηνή οι σκέψεις της Λίνας που ρουφάει τη νόστιμη σούπα της φυσώντας και πάντα με το χαμόγελο
Όμως όχι, το άδολο παιδικό μέτωπο δεν ταράζεται, στην αρχή μόνο η φωνή αφήνει να πέσουν τα κομμάτια απ’ το προσωπείο, συνθέτοντας έτσι μια πρώτη προσέγγιση στη Λίνα: Χιλιανή που μορμουρίζει ένα θέμα του Άρτσι Σεπ… ~
Ακούμε:
_ Archie Shepp
_ Archie Shepp’s Quartet
_ Archie Shepp & Joachim Kühn
_ Archie Shepp & Dollar Brand
_ Archie Shepp & Mal Waldron
_ Επιμέλεια, αφήγηση \ Αφροδίτη Κοσμά
_ Ηχητική επεξεργασία \ Νίκος Σαβοργινάκης
*Χούλιο Κορτάσαρ _ Οκτάεδρο
Μτφ: Τάσος Δενέγρης
Εκδόσεις Ύψιλον
Αθήνα, 1983