“Κρίστοφερ Κινγκ: Ηπειρώτικο Μοιρολόι”
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1926, ο βραχύσωμος, στρουμπουλός και άψογα ντυμένος Αλέξης Ζούμπας
μπήκε νωχελικά στο στούντιο ηχογράφησης της Victor Records and Phonograph στο 28 W του 44ου δρόμου της Νέας Υόρκης….
Όπως μου έγραψε ο Ρόμπερτ Κραμπ σ’ ένα γράμμα αφότου ολοκλήρωσε την προσωπογραφία του ανδρός, η οποία βασίστηκε στη μόνη σωζόμενη φωτογραφία του: “Η εκ του σύνεγγυς εξέταση σταδιακά αποκάλυψε μια βλοσυρή, σκοτεινή πλευρά στο χαρακτήρα του, ικανή, ενδεχομένως, για τα ΠΑΝΤΑ”.
…
Όταν το φως άναψε πράσινο τρεις φορές, ο αέρας δονίστηκε από τις πρώτες τέσσερεις νότες του “Ηπειρώτικου Μοιρολογιού” απ’ το βιολί του Ζούμπα. Για ακριβώς 4 λεπτά και 16 δευτερόλεπτα, ο Αλέξης έπαιξε έναν αρχαίο ορχηστρικό θρήνο στο κλειδί του Ρε, κυρίως στη μείζονα πεντατονική κλίμακα, αλλά με τρία περάσματα στην ελάσσονα πεντατονική, που το καθένα του δεν κράτησε πάνω από 10 δευτερόλεπτα. Μονάχα σ’ αυτές τις τρεις σύντομες φράσεις το κοντραμπάσο πέρασε από τη μπάσα Ρε στη μπάσα Σολ, δημιουργώντας την αιώνια ένταση και την εσωτερική μαγεία της ηπειρώτικης μουσικής. Ποτέ δε σήκωσε το δοξάρι απ’ τις χορδές. Όσο το βιολί πετάριζε, δάκρυζε, σηκωνόταν, πετούσε κι έκλαιγε σαν πληγωμένο πουλί, ο διαρκής βρυχηθμός της Ρε λειτουργούσε σαν ένα σκοτεινό τονικό σημείο αναφοράς. Δεν υπήρχε μέτρο, δεν υπήρχε ρυθμός, δεν υπήρχε χρόνος. Τα πάντα συνέχονταν και διαλύονταν ανά πάσα στιγμή.
…
Η ξενιτιά, η νοσταλγία για το πατρώο χώμα και η αμοιβαία λαχτάρα των κατοίκων του χωριού να ξαναδούν τον ξενιτεμένο να γυρνά σπίτι του ποτίζουν τούτο το κομμάτι όσο κανένα άλλο.
Ακούμε :
* Τα Τακούτσια με τον Γρηγόρη Καψάλη
* Πετρολούκα Χαλκιά και Rama Shankar
* Αλέξη Ζούμπα
* Blind Willie Johnson
*Αμαλία Βάκα
*Skip James
Ηχητική επεξεργασία: Νίκος Σαβοργινάκης
Κρίστοφερ Κινγκ
“Ηπειρώτικο Μοιρολόι”
Μτφ: Αριστείδης Μαλλιαρός
Εκδόσεις Δώμα, 2018
Επιμέλεια, αφήγηση: Afroditi Kosma