Charles Mingus: Χειρότερα κι από σκυλιά
(αυτοβιογραφία), 2η εκπομπή
“Καλέ μου Νατ, σου στέλνω το δελτίο ειδήσεων από το Μπελβύ.
Άκουγα Μπάρτοκ και – ω Χριστέ μου! Δεν είναι τόσο ο συνθέτης που μου προκάλεσε αυτό το γράμμα, μα οι μουσικοί – οι παίκτες, όπως συνήθιζε να λέει ο Ράινσάγκε. Τα ονόματά τους δεν ανακοινώθηκαν, είπαν μόνο ότι ήταν το “Κουαρτέτο JULLIARD”. Κι έτσι έπρεπε να γίνεται. Είναι καλοί, καλοί παίκτες και τα ονόματά τους δεν έχουν καμία σημασία, εκτός από το ότι κάπου πρέπει να ζουν, σε σπίτια, σε δρόμους με νούμερα, με τηλέφωνα που θα χρησίμευαν σε όποιον ήθελε να τους βρει, να τους ζητήσει να παίξουν δικές του συνθέσεις. Είναι καλοί μουσικοί, σχεδόν τέλειοι, σημαντικοί άνθρωποι. Έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνουν την ψυχή του ανθρώπου, να την κάνουν να πάλλει από αγάπη και ομορφιά, κι όλα αυτά ακολουθώντας τα ορνιθοσκαλίσματα κάποιου σε μια παρτιτούρα. Όταν ακούω τέτοιους καλλιτέχνες, θυμάμαι τον αρχικό μου σκοπό, αλλά ένα πράγμα που το λένε “τζαζ” μ’ έβγαλε από το δρόμο μου και δεν ξέρω πια αν θα μπορέσω να ξαναγυρίσω πίσω. Είμαι καλός συνθέτης με μεγάλες δυνατότητες και πέτυχα εύκολα στον κόμσο της τζαζ, αλλά δεν μπορώ να τη θεωρήσω πραγματική ευτυχία- η τζαζ κάπου μπορεί να πνίξει την ευαισθησία του συνθέτη.
…
Εγώ κι όλοι οι άλλοι μπασίστες της τζαζ θα έπρεπε να είμαστε ικανοί να παίζουμε τσέλο ή βιόλα, αλλάσε τούτη τη χώρα που βρεθήκαμε να ζούμε, λείπουν τα ερεθίσματα. Αν όμως οι λάτρεις της μουσικής ήξεραν πόσο ταλέντο χαραμίζεται στο όνομα της τζαζ, θα ορμούσαν στα γραφεία των μάνατζερ και θα δήλωναν πως αρνούνται να αρκεστούν στα σκουπίδια που τους προσφέρουν! Πόσοι μουσικοί της τζαζ νομίζεις ότι θα έπαιζαν στα κλαμπ, αν μπορούσαν να κερδίσουν το ψωμί τους παίζοντας στα πάρκα ή στο δρόμο, χωρίς όλες τις σκηνικές επινοήσεις, που έχουν γίνει απαραίτητες για την επιβίωσή τους; Τσακίζονται να αποκτήσουν μια φήμη, τρέχουν και δε σώνουν, θέλουν κάπου να φτάσουν πριν είναι πολύ αργά. Πόσο θα ήθελα να ήμουν ανώνυμο μέλος στο κουαρτέτο που άκουσα σήμερα! Κι ίσως τελικά να αποφασίσω να παρατήσω τη τζαζ – τούτος ο χώρος αφήνει πολλά περιθώρια για κοροϊδία.”
Επιμέλεια, αφήγηση: Afroditi Kosma
Ηχοληψία, Ηχητική επεξεργασία: Αλέξανδρος Κασσελάκης
*Γραφιστική επιμέλεια αφίσας: George Afentakis
*Τσαρλς Μίνγκους
Χειρότερα κι από σκυλιά
(αυτοβιογραφία)
μτφ.Χρύσα Τσαλικίδου
Εκδόσεις Εξάντας
Αθήνα, 1981