“Perspectives” – Το αποτύπωμα της πανδημίας στα πιανιστικά έργα έξι Νεοζηλανδών (1/2)
Το άλμπουμ “Perspectives”, μια πολύ ενδιαφέρουσα ως προς την σύλληψη και το αποτέλεσμα πρόσφατη εργασία του σολίστ του πιάνου Henry Wong Doe που κυκλοφόρησε από την πλέον έγκριτη δισκογραφική εταιρεία της Νέας Ζηλανδίας, την Rattle Records, παρουσιάζει και αναλύει ο κριτικός μουσικής Θάνος Μαντζάνας.
O Νεοζηλανδός Henry Wong Doe είχε πέρυσι την ιδέα να προτείνει σε έξι συνθέτες και συνθέτριες από την πρωτεύουσα της χώρας του, το Οκλαντ, να γράψουν έργα για σόλο πιάνο που όλα τους θα κατέγραφαν την εμπειρία τους από την πανδημία και προφανώς θα απέδιδε για πρώτη φορά ο ίδιος. Οι δημιουργοί ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του και το εγχείρημα έγινε πράξη με τα έργα να ηχογραφούνται στην αίθουσα συναυλιών του πανεπιστημίου του Οκλαντ. Η Gemma Peacocke σπούδασε σύνθεση στη Νέα Ζηλανδία και στη συνέχεια στις ΗΠΑ όπου και μετοίκησε και πλέον ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Όπως σημειώνει η ίδια έχει παρατηρηθεί ότι οι άλλοι γαλαξίες απομακρύνονται από τον δικό μας, κάτι που αποτυπώνεται στο φαινόμενο το οποίο αποκαλείται redshift, δηλαδή ότι όσο πιο μακρινό από εμάς είναι ένα άστρο τόσο το φως του έχει απόχρωση πιο κοντινή στην κόκκινη πλευρά του φάσματος. Βρίσκοντας αναλογίες ανάμεσα σε αυτό και την κοινωνική απόσταση και απομόνωση που επέβαλλε η καραντίνα συνέθεσε το νεοκλασικό αλλά και με πολλά στοιχεία από την μουσική του εικοστού αιώνα έργο “Redshift”.
Η Leila Adu-Gilmore γεννήθηκε στη Νέα Ζηλανδία αλλά η καταγωγή της είναι από την Γκάνα και την Βρετανία και ζει μόνιμα στη Νέα Υόρκη. Εκτός από συνθέτρια είναι επίσης τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια. Το έργο της έχει τον τίτλο ДOM, την ρωσική λέξη για το “Home”, την οικία και είναι το πλέον πειραματικό από τα έξι. Ο Alex Taylor σπούδασε μουσική στην Νέα Ζηλανδία και την Καλιφόρνια των ΗΠΑ και στη γραφή του κυριαρχεί η σχέση και η συνομιλία ανάμεσα σε παλαιότερες και σύγχρονες μουσικές φόρμες. Ο τίτλος του έργου του, “Obtuse Strategies”, είναι μια παραλλαγή και λογοπαίγνιο ταυτόχρονα πάνω στο Oblique Strategies, ένα δημιουργικό παιχνίδι με κάρτες που είχαν επινοήσει οι Brian Eno και Peter Schmidt και χαρακτηρίζεται ακριβώς από το στοιχείο της αντίφασης/αντίθεσης.
Ο Poulima Salima γεννήθηκε μεν στο Οκλαντ αλλά η οικογένεια του κατάγεται από τις νήσους Σαμόα. Όπως λέει ο ίδιος το “My Testimony”, καθώς υποδηλώνει και ο τίτλος του, περιγράφει τα προσωπικά συναισθήματα του αλλά και την βία και άλλες δυσάρεστες συνέπειες που είχε στην κοινωνία η πανδημία. Η Leonie Holmes κινείται σε ένα πολύ μεγάλο συνθετικό εύρος με σολιστικά, και για σύνολα όλων των μεγεθών, έργα. Εμπνεύστηκε το έργο της “Time Rustling” κατά την διάρκεια της καραντίνας, όταν αισθανόταν σαν όλος ο κόσμος να είχε συμπυκνωθεί στην οικία της και η μόνη επαφή της με το εξωτερικό περιβάλλον και τελικά και η ίδια η αίσθηση του χρόνου να ήταν το ψιθύρισμα του ανέμου ανάμεσα στα φύλλα των δέντρων έξω από το παράθυρό της.
Η Penelope Axtens, εξίσου συνθέτρια, είναι και η ίδια καταξιωμένη σολίστ του πιάνου, δραστηριότητα στην οποία επικεντρώθηκε μετά την μετοίκηση της στην Αγγλία το 2002. Ουσιαστικά επέστρεψε στη σύνθεση κατά την διάρκεια της πανδημίας την οποία πέρασε κατά κύριο λόγο στην Γερμανία. Τα έξι σύντομα μέρη του “Emic” καταδεικνύουν τα διαδοχικά στάδια της εμπειρίας της.
