Bram Stoker, ”Dracula”: Μύθος, Ιστόρημα, Μυθιστόρημα [ε’ μέρος]
«Πώς να ξεφύγω από αυτή την άβυσσο του φόβου, του τρόμου και του σκότους; Αν δεν έχει κανείς υποφέρει από τη νύχτα, δεν μπορεί να καταλάβει πόσο γλυκό και όμορφο μπορεί να φανεί στην καρδιά και στο βλέμμα του το πρωί.» – Bram Stoker, ”Dracula’‘
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ στο ε’ μέρος του αφιερώματος στον Κόμη Δράκουλα – ως μύθο, ιστορία και αρχετυπική φιγούρα στη γοτθική λογοτεχνία, όπως αυτή εκπροσωπήθηκε από την πένα του ιδιοφυούς Bram Stoker στο ομώνυμο αριστούργημά του, που επηρέασε όσο λίγα τη σύγχρονη κουλτούρα. Στην παράδοση της ρεαλιστικής ιστορίας φρίκης των Mary Shelley και Charles Maturin, ο Stoker παρουσίασε τον βρυκόλακα σαν ένα πραγματικό φαινόμενο, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά το δεσπόζον πρόσωπο ενός υπαρκτού ηγεμόνα διαβόητου για τη σκληρότητά του, τις ρουμανικές δεισιδαιμονίες, τη βαμπιρολατρεία και το απόκοσμο σκηνικό μιας χώρας όπως η Τρανσυλβανία, που στα μάτια των περισσότερων Άγγλων και Δυτικοευρωπαίων έμοιαζε τόσο ανοίκεια και χιμαιρική, ώστε να αιχμαλωτίσει τη φαντασία τους για πάντα.
(Φωτό: ο εμβληματικός Δράκουλας του Christopher Lee και εικονογράφηση του John Coulthart για το μυθιστόρημα)
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη.