«Απάχηδες»: Ο παραβατικός δανδής και οι πρώτες συμμορίες νέων στη Γαλλία της Belle Époque [2]
«Οι γυναίκες Απάχηδες έχουν μια ελευθερία επιλογών και κινήσεων που εκπλήσσει σ’ αυτή την πόλη την οποία οργανώνει αυστηρά ένας αιώνας αστικής ευπρέπειας. Αλλάζουν άντρα όταν πια δεν τις ικανοποιεί, πηγαινοέρχονται στις συνοικίες και τα μπιστρό, είναι επιδέξιες στη μεταφορά μηνυμάτων, τα καταφέρνουν στις συμπλοκές και, όταν χρειάζεται, τραβάνε μαχαίρι.»
«Οι Απάχηδες εισδύουν στην κοινωνία του θεάματος με την ηδονή που προσφέρει σ’ αυτήν τη φτωχή νεολαία, την προορισμένη για τον ζόφο της καθημερινής δουλειάς, το αίσθημα μιας αστραφτερής πρόκλησης, μιας αυθάδους αντεκδίκησης, αν και χωρίς επαύριο.» – Michelle Perrot
Στην εκπομπή της Τετάρτης 20/03, Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ στο β’ μέρος της περιπλάνησης στον υπόκοσμο της Γαλλικής Belle Époque, διεισδύει στις συμμορίες των Απάχηδων, νεαρών εγκληματιών και αμφισβητιών του κατεστημένου της εποχής: έχοντας αντιστοιχίες με τους Peaky Blinders (με τους οποίους ασχοληθήκαμε εκτενώς σε παλαιότερες εκπομπές), οι Απάχηδες υιοθέτησαν το στυλ του παραβατικού / εγκληματικού δανδή και με τον δικό τους «χορό του θανάτου» (ένα είδος προκλητικού, ερωτικού και σωματικά επιθετικού χορού σε ζεύγη, συχνά με τη χρήση στιλέτων), διαμόρφωσαν ωστόσο μια ταυτότητα με απολύτως διακριτό στίγμα και συναρπαστική, όσο και μακροπρόθεσμα επιδραστική (υπο)κουλτούρα.
(φωτό: αριστερά ζευγάρια Απάχηδων στον «Χορό του Θανάτου», δεξιά έργο του Amedeo Modigliani, “L’ Apache”, c. 1904)
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη
Επιμέλεια Ήχου: Τάσος Μπακασιέτας