«Απάχηδες»: Ο παραβατικός δανδής και οι πρώτες συμμορίες νέων στη Γαλλία της Belle Époque [1]
«Άρνηση της εργασίας, αγάπη της περιπλάνησης, αγάπη του καπνού, του αλκοόλ, των κοριτσιών, αδυναμία στην ηδονή της κατανάλωσης και κυρίως στα ρούχα. Ο Απάχης επιθυμεί να είναι καλοντυμένος χωρίς να είναι αστός. […] Ο Απάχης είναι το καινούργιο συνώνυμο του συμμορίτη, που συνδυάζει την εγκληματική του συμπεριφορά με μιαν αμφισβήτηση της κοινωνικής τάξης.» – Michelle Perrot
Στην εκπομπή της Τετάρτης 13/03, Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ περιπλανώμενη στον υπόκοσμο της Γαλλικής Belle Époque, διεισδύει στις συμμορίες των Απάχηδων, νεαρών εγκληματιών και αμφισβητιών του κατεστημένου της εποχής: έχοντας αντιστοιχίες με τους Peaky Blinders (με τους οποίους ασχοληθήκαμε εκτενώς σε παλαιότερες εκπομπές), οι Απάχηδες υιοθέτησαν το στυλ του παραβατικού / εγκληματικού δανδή και με τον δικό τους «χορό του θανάτου» (ένα είδος προκλητικού, ερωτικού και σωματικά επιθετικού χορού σε ζεύγη, συχνά με τη χρήση στιλέτων), διαμόρφωσαν ωστόσο μια ταυτότητα με απολύτως διακριτό στίγμα και συναρπαστική, όσο και μακροπρόθεσμα επιδραστική (υπο)κουλτούρα.
(φωτό: τρεις ηγετικές φιγούρες των Απάχηδων – ο François Leca, ο Joseph Pleigneur “Manda” και η Amélie Élie, γνωστή και ως «Χρυσό Κράνος»: στα άκρως διαφωτιστικά «Απομνημονεύματα» της οφείλουμε πολλά απ’ όσα γνωρίζουμε για τους Απάχηδες και την κουλτούρα τους)
Συγγραφή / επιμέλεια κειμένων-παραγωγή-παρουσίαση: Ευαγγελία Κουλιζάκη.