Το τραγούδι της γοργόνας
Η θάλασσα είναι ένα από τα μεγαλύτερα μητρικά σύμβολα. Στο θηλυκό νερό, οι γοργόνες ενσαρκώνουν το μυστήριο και τη δυαδικότητα: Μισές γυναίκες, μισές ψάρια, αρχέτυπα αρχέγονα, γεννημένα απευθείας από νερό, που προϋπήρχε του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Υβριδικά πλάσματα που μας βοηθούν να ορίσουμε την ανθρώπινη υπόσταση, αλλά λειτουργούν και ως μεταφορά για την ίδια τη φύση: όμορφες και τρομακτικές, με την ικανότητα να θρέφουν ή να καταστρέφουν τον άνθρωπο.
Ως πνεύματα του νερού, η κατάβασή τους στα βάθη των ωκεανών είναι μια βουτιά στο υποσυνείδητο, όπου βρίσκεται θαμμένο το άγνωστο. Η ουρά τους είναι ένα φαλλικό στοιχείο που προκαλεί δέος. Ο καθρέφτης που συνήθως κρατούν εκφράζει την γνώση του εαυτού και του κόσμου, τη θέαση μιας ευρύτερης εικόνας του. Οι γοργόνες μας δείχνουν πως υπάρχουν κι άλλες εκδοχές της πραγματικότητας, κι άλλες αλήθειες, τις οποίες μας καλούν να κοιτάξουμε καλύτερα, μέσα από τους καθρέφτες τους. Απόψε, ο παρΑΞενος_ελκυστΗς ακολουθεί τη θηλυκή υπόσταση του νερού μέσα από υδάτινους μύθους, για την δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης:
- To νερό ως ηχητικό θέμα διαπερνά το έργο της καλιφορνέζας διαφυλικής Ana Roxanne, ως υπενθύμιση της ρευστότητας της ζωής και της δυνατότητας για αλλαγή. Η δική της «Venus», σε μια μεταφορά για τη μεταβλητότητα του φύλου, συλλογίζεται το νερό που «συγχωνεύεται αδιακρίτως με οτιδήποτε και με όλους», αλλάζοντας μορφή, αλλά παραμένοντας ίδιο στην ουσία.
- H σαξοφωνίστα της τζαζ από την Δανία Maria Faust διερευνά την ακατανίκητη έλξη που νιώθουμε, ενώ ακούμε τον ήχο από τα προειδοποιητικά καμπανάκια όταν κάτι πρόκειται να πάει στραβά, αλλά ούτως ή άλλως επιλέγουμε να πέσουμε στη φωτιά. Αναφερόμενη στον μύθο της Undine, μια μυθολογική φιγούρα της ευρωπαϊκής παράδοσης, μια νύμφη του νερού, που γίνεται άνθρωπος όταν ερωτεύεται έναν άντρα αλλά είναι καταδικασμένη να πεθάνει αν της είναι άπιστος. Πάνω σε αυτόν το μύθο βασίζεται και το παραμύθι του Άντερσεν «η Mικρή Γοργόνα».
- Στο «Til a Mermaid Drags You Under» η αρπίστρια Mary Lattimore, συνεργάζεται με τον κιθαρίστα των Slowdive, Neil Halstead, και εμπνευσμένη από το θαλασσινό τοπίο της Κορνουάλης, διαπλέκει ατμοσφαιρικά ηχοτοπία όπου η αντήχηση της κιθάρας πάλλεται γύρω από τη σταθερή μελωδία της άρπας.
- Για την Ιρλανδή παραγωγό Natalia Beylis μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία και ένα vintage keyboard ανοίγουν την πύλη στον υδάτινο κόσμο των «Mermaids»˙ αποτελούν το εφαλτήριο για μια ακόμα διερεύνηση, του ήχου των αναμνήσεων και τα εφήμερα που τις κρατούν ζωντανές.
Πλαισιωμένοι από τους ήχους των Frankie Avalon, Alexandra Spence, Kemper Norton και Nick Cave and the Bad Seeds.
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Κατερίνα Λιοντή
Τρίτο Πρόγραμμα 90.9 & 95.6
Διαδικτυακή Ακρόαση: ERTecho