Ο Μπόμπι Γουέστερν εγκατέλειψε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα ως ιδοφυής φυσικός κι έγινε δύτης διάσωσης. Τον στοιχειώνει η εικόνα του πατέρα του (μέλους της ομάδας που εφηύρε την ατομική βόμβα) και η σκέψη της αδελφής του με την οποία είναι ερωτευμένος.
[ Την έβλεπε στα όνειρά του μερικές φορές να έχει ζωγραφισμένο στα χείλη ένα χαμόγελο που εκείνος προσπαθούσε να το θυμάται, και του έλεγε, σχεδόν τραγουδιστά, λέξεις που εκείνος δεν καταλάβαινε. Ήξερε ότι το όμορφο πρόσωπό της σύντομα δεν θα υπήρχε παρά μόνο στις αναμνήσεις του και στα όνειρά του, και λίγο πιο μετά δεν θα υπήρχε καθόλου πουθενά. Εμφανιζόταν ημίγυμνη με μακρύ μεταξωτό φόρεμα που σερνόταν πίσω της, ή ίσως με αρχαιοελληνικό μανδύα, διασχίζοντας μια πέτρινη σκηνή μέσα στο φως και τον καπνό των αυτοσχέδιων φώτων, ή κατέβαζε την κουκούλα της και τα ξανθά μαλλιά της έπεφταν στο πρόσωπό της καθώς έσκυβε από πάνω του εκεί που ήταν ξαπλωμένος μέσα στα υγρά και ιδρωμένα σεντόνια και του ψιθύριζε, θα μπορούσα να είμαι η φωλιά σου, η οικοδέσποινα του μοναδικού σπιτιού όπου είναι ασφαλής η ψυχή σου. Και στο μεταξύ ηχούσε μια κλαγγή, σαν μηχανήματα σε χυτήριο, και φαίνονταν σκοτεινές φιγούρες γύρω από τις αλχημικές φωτιές, τις στάχτες και τους καπνούς. Το δάπεδο ήταν γεμάτο από τις θνησιγενείς μορφές των προσπαθειών τους, και παρ’ όλα αυτά συνέχιζαν να δουλεύουν με την ακατέργαστη ημισυναισθανόμενη λάσπη να τρέμει κατακόκκινη στον κλίβανο. Μέσα σ’ εκείνο το σκοτεινό άδυτο, σκαλίζοντας την κάμινο, σπρώχνοντας και φλυαρώντας, ενώ το βαθύ αιρεσιαρχικό σκότος μέσα στον γεμάτο πτυχώσεις μανδύα του τους παροτρύνει στην προσπάθειά τους. Και μετά ένα πράγμα ακατανόμαστο ξεπροβάλλει μέσ’ από την κρούστα και τον κάλυκα, μέσ’ από εκείνη τη μαρινάδα της κόλασης. Ξύπνησε ιδρωμένος, άναψε το λαμπατέρ στο κομοδίνο, κατέβασε τα πόδια του στο πάτωμα και κάθισε με το πρόσωπο στα χέρια. Μη φοβάσαι για μένα, του είχε γράψει. Έβλαψε ποτέ κανέναν ο θάνατος; ]
Ακούμε:
- Wolfgang Amadeus Mozart / Itzhak Perlman & Wiener Philharmoniker
- Iva Bittová
- Teho Teardo & Blixa Bargeld
- Joanna Brouk
- Ezio Bosso
Επιμέλεια – Αφήγηση: Αφροδίτη Κοσμά
Ηχητική επεξεργασία: Τάσος Μπακασιετας
*Το σήμα της εκπομπής είναι μουσική του Μάριου Στρόφαλη
Cormac McCarthy: «Ο Eπιβάτης»
Μετάφραση: Γιώργος Κυριαζής
Εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα, 2022