Παράξενος Ελκυστής

λΟγια_του_αΕρα_μΕρος_β : Να γίνομαι άνεμος, ακόμα και όταν δεν υπάρχει ουρανός «Τους καλοκαιρινούς μήνες ένας δυνατός άνεμος, το «μελτέμι» φυσά από τον βορρά κατά μήκος της λεκάνης του Αιγαίου. Είναι ένας άνεμος στον οποίο μπορείς να γύρεις και να σε κρατάει χωρίς να πέσεις. Σου βγάζει το καπέ...

λΟγια_του_αΕρα : μΕρος_α «Ο Αέρας είναι πολύτιμος για τον κόκκινο άνθρωπο, διότι όλα μοιράζονται την ίδια ανάσα. Το αγρίμι, το δένδρο, ο άνθρωπος, όλα μοιράζονται την ίδια ανάσα…Ο λευκός άνθρωπος δεν φαίνεται να προσέχει τον αέρα που αναπνέει. Μοιάζει με κάποιον που αργοπεθαίνει.» (Ινδιάνος φύλαρχ...

Η ανάσα της Γης Στη θρησκεία των Εσκιμώων Inuit, η αναπνοή του κόσμου, το πνεύμα που ζωντανεύει όλα τα πράγματα, ονομάζεται Silla. O Silla είναι ο άνεμος και ο καιρός, οι δυνάμεις της φύσης. Αλλά είναι και κάτι περισσότερο. O Silla είναι ευφυΐα. Είναι η συνειδητότητα. Είναι η επίγνωση του...

Η ανάσα μέσα στην αναπνοή Η αναπνοή είναι κάτι που κάνουμε ασυνείδητα 17.000 φορές την ημέρα. Είναι και το θεμελιώδες δομικό στοιχείο της μουσικής, ζωτικής σημασίας ακόμα και για όργανα και σύνολα οργάνων όπου δεν απαιτείται ο αέρας για την παραγωγή του ήχου. Για πολλούς συνθέτες το γεγονός ότι τα πνευ...

Χαιρετισμός στον Ήλιο | μέρος_β Στην ινδουιστική μυθολογία ο Ήλιος λατρεύεται ως σύμβολο της σωματικής και πνευματικής καρδιάς του κόσμου και ως δημιουργός της ζωής. Συμβολίζει την καλοσύνη και το φως που έχουμε μέσα μας. Ο χαιρετισμός στον Ήλιο, είναι μια ήπια αλληλουχία κινήσεων που έχουν σχεδιαστεί ...

Στην κινέζικη μυθολογία, το τρισκελές κοράκι Yatagarasu κατοικεί και αντιπροσωπεύει τον ήλιο. Τα τρία πόδια του συμβολίζουν τον ουρανό, τη γη και τον άνθρωπο, υποδεικνύοντας ότι ο θεός, η φύση και ο άνθρωπος είναι αδέρφια που γεννήθηκαν από τον ίδιο ήλιο. Και κάθε ένα από τα πόδια αντιπροσωπεύει το φως του ...

«Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε / όμως ξεχάσατε πώς ήμουν σπόρος». Το αφοριστικό αυτό δίστιχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου, που χρησιμοποιήθηκε από το κίνημα των Ζαπατίστας στο Μεξικό και πέρασε στην διεθνή κοινότητα ως μεξικανική παροιμία, εμπλουτίζεται από την νεαρή Ιρλανδή ποιήτρια Felicia O...

«Σίγουρα δεν είμαι τόσο καλλιεργημένος όσο χρειάζεται ώστε να μπορώ να συνεχίσω τη ζωή μου διατηρώντας την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μου μέσα σε όλη αυτήν την βρομιά... Πείτε το και αδυναμία, αλλά δεν είμαι πια τόσο ανθρώπινος ώστε να καταφέρω να παραμείνω άνθρωπος μπροστά σε τέτοια απανθρωπιά». Αυτά γρ...

John Cale: Το Zen στα Ουαλικά | μέρος_β «Aπό όλες τις τέχνες, χαίρομαι που επέλεξα τη μουσική…είναι μεγάλη η ανταμοιβή, του να γνωρίζεις ότι προσφέρεις χαρά σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο… Δεν είμαι ακόμα σίγουρος για τη δημιουργική διαδικασία. Έχει γίνει πιο αποτελεσματική κατά κάποιο τρόπο,...

John Cale: Το Zen στα Ουαλικά | μέρος α' To Zen 禅 είναι η αληθινή μας φύση που εκφράζεται κάθε στιγμή - κάτι που είμαστε – και, μια πειθαρχημένη πρακτική μέσω της οποίας μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη χαρά της ύπαρξης - κάτι που κάνουμε. Eίναι η άμεση εμπειρία αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε απ...

Υφαίνοντας τον μανδύα της Γης  Στη Θεογονία του Φερεκύδη, ο Δίας καλύπτει την Χθονίη με έναν μανδύα, κεντημένο με τη Γη και τον Ωκεανό και ποικίλα χρώματα. Η Γη δηλαδή, είναι το ένδυμα του κάτω κόσμου. Στον πίνακα της Ισπανίδας υπερρεαλίστριας ζωγράφου Ρεμέδιος Βάρο «Κεντώντας τον μανδύα τ...

“Στην Ελλάδα, ένα ευαίσθητο παιδί μεγαλωμένο πλάι στη θάλασσα έχει την αίσθηση της ακοής τρισδιάστατη. Στη μια πιάνει τους αγέρηδες και τον παφλασμό των κυμάτων’ στη δεύτερη, την ελληνική λαλιά στην αρχική της φθογγολογική σύσταση’ στη τρίτη, τον κόσμο των νοημάτων, από της Ιωνίας τους καιρούς και...

Τόποι μνήμης β' | Αναμνήσεις από το μέλλον «Η μνήμη, διάχυτη και αποκλίνουσα, μερικές φορές απευθύνεται στο μέλλον αναζητώντας τη μορφή, παίρνοντας σχήμα από τις αντανακλάσεις και την ηχώ που επιστρέφει… σαν να πετάς ένα βότσαλο σε μια λίμνη και αυτό να γυρίζει πίσω». Αυτό ισχυρίζεται η Περουβιανή συνθέτης με έδρα τ...

τόποι_μνήμης_α | υποθετικές_αναμνήσεις Είμαστε ότι θυμόμαστε. Η μνήμη είναι το έδαφος της προσωπικής μας ταυτότητας, συνδέει αυτό που βιώνουμε αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή, με το παρελθόν και το μέλλον μας, καθορίζοντας τη δημιουργία του τόπου. Οι αναμνήσεις  είναι ένα διαρκώς εξελισσόμενο υλικ...

«Fata Morgana» είναι ένα είδος αντικατοπτρισμού, μια οφθαλμαπάτη, που εμφανίζεται όταν ρεύματα θερμού αέρα ανυψώνονται πάνω από πυκνότερα ρεύματα ψυχρού αέρα. Λόγω του διαφορετικού δείκτη διάθλασης οι ακτίνες από το απομακρυσμένο αντικειμένου αλλάζουν πορεία και όταν καταφθάνουν στον παρατηρητή συ...

Η ουτοπία σαν όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1516 στο ομώνυμο βιβλίο του Thomas More, περιγράφοντας έναν ιδανικό τόπο και τρόπο πολιτικής συμβίωσης: ένα απομονωμένο νησί με τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα. Το αίτημα για την ικανοποίηση του επιθυμητού, τοποθετείται έξω απ’ το υπ...

«Αφήνω στα άφθονα μέλλοντα (όχι σε όλα) τον κήπο μου με τα διακλαδωτά μονοπάτια» (Χ.Λ.Μπόρχες, συλλογή Λαβύρινθοι,1964) «ο Κήπος με τα Διακλαδωτά Μονοπάτια» (1941) είναι ίσως το πιο δημοφιλές διήγημα του Μπόρχες, με χαρακτηριστικά της λογοτεχνίας του μαγικού ρεαλισμού. Είναι μια ιστορία μυστηρίο...

Ο κήπος της αλχημείας Η αλχημεία είναι η τέχνη της μεταμόρφωσης. Το έργο του αλχημιστή είναι να επιφέρει διαδοχικές αλλαγές στο υλικό που επεξεργάζεται, μετατρέποντάς το από μια ακατέργαστη κατάσταση σε μια τέλεια εξαγνισμένη μορφή. Ως υλικό προς επεξεργασία εννοείται και ο ίδιος ο άνθρωπος, στην προσπάθε...