John Cale: Το Zen στα Ουαλικά | μέρος_β
«Aπό όλες τις τέχνες, χαίρομαι που επέλεξα τη μουσική…είναι μεγάλη η ανταμοιβή, του να γνωρίζεις ότι προσφέρεις χαρά σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο…
Δεν είμαι ακόμα σίγουρος για τη δημιουργική διαδικασία. Έχει γίνει πιο αποτελεσματική κατά κάποιο τρόπο, αλλά εξακολουθώ να παλεύω με ένα μέρος του εαυτού μου. Πάντα ήμουν ανασφαλής γι’ αυτό, και δεν είμαι καλύτερα τώρα από παλιότερα. Υπάρχει πάντα ένα άγχος, ότι δεν θα μπορέσω να το ξανακάνω˙ αλλά αν αυτό φύγει, μήπως γίνω αδιάφορος ή και προβλέψιμος…
Η διαδικασία αυτού του βιβλίου ήταν παρόμοια με το ξεφλούδισμα ενός κρεμμυδιού: στρώση με την στρώση. Είναι μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται από περιοδικούς πόνους κύησης, που σχετίζονται με την αποκάλυψη και τις δυσκολίες της. Γιατί άραγε η ανασκόπηση του παρελθόντος να έχει επώδυνες περιόδους, που ακολουθούνται από περιόδους επιβράβευσης; Νομίζω ότι για μένα, ο πόνος είναι η επιθυμία για φώτιση, και η ευχαρίστηση, είναι το μυστήριο της.»
Με αυτά τα λόγια ο συνθέτης, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και δισκογραφικός παραγωγός ροκ, drone, κλασικής, αβανγκάρντ και ηλεκτρονικής μουσικής John Cale κλείνει την αυτοβιογραφία του «What’s Welsh for Zen». Με αφορμή την επικείμενη συναυλία του στο Ηρώδειο στις 19 Ιουνίου, για μια μουσική αναδρομή σε μια πορεία που καλύπτει πάνω από έξι δεκαετίες, ο παρΑξενος_ελκυστΗς αυτήν την εβδομάδα κάνει μια εξερεύνηση στο έργο του, από την αφετηρία, τους δασκάλους και τις επιρροές του, έως τις συνεργασίες και το προσωπικό έργο.
Απόψε στο δεύτερο μέρος, με οδηγό την αφήγηση του ίδιου του Cale, ακούμε επιλογές από το πολυετές προσωπικό του έργο, πλαισιωμένες από συνεργασίες με τους Jonathan Richman, Terry Riley, Patti Smith και Weyes Blood.
Επιμέλεια ήχου: Θανάσης Βουτέρης
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού
Διαδικτυακή ακρόαση: https://www.ertecho.gr/radio/trito/