Dante Alighieri, ”Καθαρτήριο”
ΑΣΜΑ 24: Στο έκτο πάντα διάζωμα, ο Φορέζε δείχνει στον Δάντη τον παλαιότερο ποιητή Μπονατζούντα ντι Λούκκα. Οι δυο ποιητές συνομιλούν και δίδεται ο ορισμός τού dolce stil novo. Ο Φορέζε προφητεύει το άθλιο τέλος του αδελφού του (και πολιτικού αντιπάλου του Δάντη) Κόρσο Ντονάτι – και φεύγει. Οι προσκυνητές συναντούν και πάλι ένα δέντρο. Άγγελος τους δείχνει το δρόμο για το έβδομο διάζωμα και σβήνει από το μέτωπο του Δάντη το έκτο Α.
ΑΣΜΑ 25: Καθώς ανεβαίνουν, ο Στάτιος εξηγεί πως, μετά θάνατον, η αθάνατη ψυχή υφαίνει με τον γύρω της αέρα ένα σκιώδες σώμα – που μπορεί να υποφέρει, να πεινά, να διψά κ.λπ. Ο Δάντης, ο Βιργίλιος και ο Στάτιος φτάνουν εντέλει στο έβδομο διάζωμα, όπου εξαγνίζεται η ροπή προς την ασέλγεια. Εδώ οι ψυχές εξαγνίζονται μέσα σε καθαρτήριες φλόγες.
(φωτό: Gustave Doré, ”Καθαρτήριο – Το Δέντρο”)