Dante Alighieri, ”Καθαρτήριο”
ΑΣΜΑ 22: Στο πέμπτο ακόμη διάζωμα, ο Στάτιος, που μόλις εξαγνίστηκε από τη ροπή προς τη σπατάλη, και ο Βιργίλιος συζητούν για τους παλαιότερους παγανιστές ποιητές. Συνομιλώντας, φτάνουν στο έκτο διάζωμα (το πέμπτο Α σβήνεται από το μέτωπο του Δάντη λοιπόν), όπου εξαγνίζεται η ροπή προς τη λαιμαργία. Βλέπουν ένα δέντρο, φορτωμένο καρπούς, και νερό που κυλά – απρόσιτα και τα δυο στους εξαγνιζόμενους.
ΑΣΜΑ 23: Στο έκτο διάζωμα, ο Δάντης συναντά την ψυχή του φίλου και κουνιάδου του Φορέζε Ντονάτι, με τον οποίο εν ζωή είχαν ανταλλάξει αιχμηρά, περιπαικτικά σονέτα. Συνομιλούν εν εκτάσει – κι ο Φορέζε εξηγεί πως βρέθηκε νωρίτερα εκεί χάρη στις δεήσεις της συζύγου του Νέλλας. Δριμύ κατηγορώ για τα έκλυτα ήθη των γυναικών της Φλωρεντίας.
(φωτό: Gustave Doré, ”Καθαρτήριο – Δάντης, Βιργίλιος, Στάτιος / Φορέζε”)