«Υφαίνοντας το ουράνιο τόξο»
Ημέρα Άλφρεντ Νομπέλ σήμερα αλλά και Παγκόσμια ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η λογοτεχνία μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους; Πιστεύω πως ναι. Η ποίηση έχει την ικανότητα να εμπνεύσει περισσότερη αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων και να βελτιώσει την ηθική μας κατάσταση. Ακούστε μερικά απ’ τα πιο όμορφα ποιήματα για το σύμπαν και τον άνθρωπο, αρχίζοντας με τον μεγάλο μας νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη και φτάνοντας στους πιο σύγχρονους ποιητές.
“Για να δεις τον κόσμο μέσα σ’έναν κόκκο άμμου
Και τον ουρανό σε ένα αγριολούλουδο
Κράτησε το άπειρο στην παλάμη του χεριού σου
Και την αιωνιότητα μέσα σε μια ώρα» (Ουίλιαμ Μπλέικ)
«Είπα σήμερα πως υπάρχω και είπα πως υπάρχεις κι εσύ
Ποτέ μου δε σε συνάντησα, ποτέ δε φανερώθηκες
Και ούτε ποτέ μέσα στην αμφιβολία των ουρανών
Θα παρουσιάσεις τον παράλογο κόσμο σου.
Αλλά να, ένα ζεστό φιλί σου αρκεί,
Για να καταλάβω πως αναπνέεις
Μέσα στην παιδιάστικη αύρα της αγάπης». (Αλκιβιάδης Μαλλίδης)
Παραγωγή-παρουσίαση: Άννα Σακαλή