Α μέρος- Γιάννης Καλπούζος «Καλντερίμι, 99 χρόνια στη Σαλονίκη»
Αναφορά στο τελευταίο μυθιστόρημα του Γ. Καλπούζου (ΙΜΑΡΕΤ, ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ, ΟΥΡΑΝΟΠΕΤΡΑ, Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ, ΡΑΓΙΑΣ, ΣΕΡΡΑ κ.α.) «Πλησιάζοντας στον Άγιο Αθανάσιο, αντίκρισε να έρχονται από ψηλότερα ανά παρέες και τιτιβίζοντας οι μαθήτριες του παρθεναγωγείου. Μόλις είχαν σχολάσει και τραβούσαν προς τα σπίτια τους, βαστώντας τις σάκες και τα άδεια πια καλαθάκια για το φαγητό τους. Θάλασσα οι γαλάζιες ποδιές με τους λευκούς γιακάδες και κύματα πολύχρωμα τα πανωφόρια. Να πλέουν και σαν μικροσκοπικές βάρκες τα καπέλα τους…»
Β μέρος – Θάνος Κωτσόπουλος, ο ηθοποιός, ο σκηνοθέτης, ο δραματουργός, ο πεζογράφος, ο ποιητής.
Η πρώτη παράσταση της Επιδαύρου Ο Ροντήρης! Ο μεγάλος αυτός δάσκαλος! Είχε δει το τοπίο και είχε εμπνευσθεί απ’αυτό. Κι είχε πει: «Αυτό μας αρκεί. Φτάνουν οι ψυχές κι οι φωνές των ηθοποιών, για να ζωντανέψουν το κείμενο και το χώρο»… Έτσι, άνθρωπος και φύση συνεργάστηκαν, ενώθηκαν, γίνανε μια ουσία… κι ο ήλιος, που ζούσε κι αυτός τα πάθη των Ατρειδών, όλο και κατέβαινε προς τον ορίζοντα, για να πάει σ’άλλες χώρες, να μιλήσει για το θαύμα, που’χε χαρεί – για το πνευματικό θαύμα της Ελλάδας! Το μεγάλο όνειρο του Ροντήρη, να βλέπουμε στην Ελλάδα και δείχνουμε στο εξωτερικό σωστές παραστάσεις αρχαίου δράματος – είχε αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.
Παραγωγή-παρουσίαση: Άννα Σακαλή