Το «βλέμμα» των άλλων, όσο αναγκαίο και αν είναι για να σχηματίσουμε το είναι μας, τόσο και απειλητικό, καθώς μας υποβιβάζει σε αντικείμενο. Και για το λόγο αυτό συχνά φοράμε μάσκες/προσωπεία- που εξαπατούν τους άλλους, και τον ίδιο μας τον εαυτό.
© Condé Nast
Για τον Ζαν-Πολ Σαρτρ αυτή ήταν μια αδυναμία: η αυθεντικότητα απαιτούσε την αφαίρεση της μάσκας και της αποδοχής της ευθύνης του αυτοπροσδιορισμού.
Για τον Νίτσε πάλι, θέληση για δύναμη: μια ικανότητα κατασκευής μια μεταβαλλόμενης, εξελισσόμενης περσόνας.
Για τον Κίρκεγκωρ, οι μάσκες είναι στάδια στην ανθρώπινη ανάπτυξη: το αισθητικό, το ηθικό και το θρησκευτικό. Ο ίδιος άλλωστε έγραψε τα μισά του έργα, με τη «μάσκα» διαφόρων ψευδώνυμων χαρακτήρων, που δημιουργούσε ο ίδιος για να αναπαραστήσει διαφορετικούς τρόπους σκέψης.
Στο ζήτημα της αυθεντικότητας που προκύπτει, η αλήθεια αντιμετωπίζεται ως τέλεση: η μάσκα δεν αποκρύπτει απαραίτητα, αλλά επιμελείται, επιτρέποντας βαθύτερες, πιο σκόπιμες μορφές έκφρασης.
Οι μάσκες αποκαλύπτουν έναν κόσμο όπου το οικείο κρύβει μυστήρια μέσα του, και απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς, διανύοντας την τελευταία εβδομάδα του Τριώδιου, κοιτάζει κατά πρόσωπο μουσικές, ψηλαφώντας το προσωπείο τους, αναζητώντας την αυθεντικότητα στη συγκίνηση του συναισθήματος: από την αινιγματική φύση του tango του Juan D’Arienzo και τις μεταμορφώσεις της θεωρίας του γίγνεσθαι του Evgueny Galperine, εως τα προσωπεία του Γιάννη Κυριακίδη και το πρόσωπο του Luciano Berio.
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαβοργινάκης
Ο παρΑξενος_ελκυστΗς μεταδίδεται κάθε Μεσάνυχτα Δευτέρας προς Τρίτη και Τρίτης προς Τετάρτη, πάντα από το Τρίτο Πρόγραμμα