Τελετές Διάβασης | Μέρος_γ : Κατώφλια Μεθοριακότητας
Οι τελετές διάβασης, συντονισμένες βαθιά με τους κύκλους της φύσης και τις ατέρμονες σπείρες του θανάτου και της αναγέννησης, είναι τελετές μύησης, που δημιουργήθηκαν στις αρχέγονες κοινωνίες όλου του κόσμου, προκειμένου να σηματοδοτήσουν, να γιορτάσουν και να κατανοήσουν τα μεγάλα μυστήρια της ζωής.
Ο εθνογράφος Arnold van Gennep πρώτος επισήμανε ότι οι τελετουργίες αυτές, αν και διαφέρουν στις λεπτομέρειές τους από πολιτισμό σε πολιτισμό, είναι οικουμενικές και υπακούν στο ίδιο τριαδικό συντακτικό σχήμα: αποχωρισμός, μεθοριακότητα και ενσωμάτωση.
Στην ανθρωπολογία, η οριακότητα είναι η ιδιότητα της ασάφειας και του αποπροσανατολισμού, που εμφανίζεται στο ενδιάμεσο στάδιο μιας ιεροτελεστίας – όπου οι συμμετέχοντες στέκονται στο κατώφλι, μεταξύ του προηγούμενου τρόπου δόμησης ταυτότητας τους, και του καινούριου που ακολουθεί, μετά το πέρας της τελετουργίας. Το κατώφλι αυτό αναπαρίσταται σε πολλές τελετές με το πέρασμα μέσα από κάποια πόρτα και υποδηλώνει τη μετάβαση από μια κοσμική σε μια ιερή πραγματικότητα. Είναι ο χρόνος μεταξύ των κόσμων.
Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς διαβαίνει το κατώφλι μιας ηχητικής τελετουργίας, τέμνοντας τη συνέχεια του χρόνου και του χώρου μέσα από τη δημιουργία μεθοριακών καταστάσεων: με χορούς και τραγούδια από την Κεντρική Αφρική, blues παραλλαγές βρετανικής folk, goth μεσαιωνικούς απόηχους, ατμοσφαιρικές κιθάρες, οργανικά και συνθετικά drones και μεταιχμιακά αρπίσματα. Με τους ήχους των John Renbourn/Stefan Grossman, Caterina Barbieri, Jon Hassell, Dead Can Dance, Robert Rich/Ian Boddy, Walt McClements, Meg Βaird/Mary Lattimore, Sofie Birch/Johan Carøe, Contours/KMRU και The Ebonies.
Εικόνα: Elín Hansdóttir: Path (installation, 2008)
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαββοργινάκης