[ Julius Eastman (1940-1990): a Gay Guerrilla ]
Ένας μινιμαλιστής συνθέτης με δυνατό όραμα, που ξεκίνησε ως πιανίστας, χορογράφος και βαρύτονος τραγουδιστής, ο Julius Eastman έζησε τη ζωή του ανάμεσα σε ασυμβίβαστα άκρα.
«Αυτό που προσπαθώ να πετύχω είναι να είμαι αυτό που είμαι, στο έπακρο», είπε σε μια συνέντευξη το ‘76. «Μαύρος στο έπακρο, μουσικός στο έπακρο, ομοφυλόφιλος στο έπακρο».
Σπούδασε στο Ινστιτούτο Curtis, τραγούδησε με τη Meredith Monk, συμμετείχε σε συνέδρια με τους Morton Feldman, John Cage και Pauline Oliveros.
Επινόησε την «οργανική μουσική: μια προσθετική διαδικασία συσσώρευσης αρμονικών υλικών που πολλαπλασιάζεται και αναπτύσσεται οργανικά σε συνάρτηση με τον χρόνο».
Η εμπρηστική προσέγγισή του στη μουσική επηρεάστηκε από το πολιτικό πλαίσιο της εποχής˙ ειδικότερα, από το πολιτιστικό αφήγημα των μαύρων, και την σύγκρουση για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Η φήμη του ήταν περιορισμένη και αρνητική εν ζωή, για έργα που επικύρωναν προκλητικά την ταυτότητά του.
Με αφορμή την επέτειο της γέννησής του, ο παρΑξενος_ελκυστΗς εστιάζει απόψε στο έργο του Julius Eastman, επιχειρώντας να αναδείξει τον ιδιαίτερο ήχο του, που πάλλεται ανάμεσα στην οργή και την ευθραυστότητα. Πλαισιωμένος από τους William Parker/Lisa Sokolova, Seth Graham/More Eaze, Loraine James και Jace Clayton/Arooj Aftab.
Επιμέλεια ήχου: Στεφανία Τσακίρη
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού