[τα χθόνια δωμάτια_γ]
Τα σπήλαια είναι κόσμοι μέσα σε κόσμους, που καθρεφτίζουν και όμως ανατρέπουν αυτό που είναι έξω. Αποτελούν, σύμφωνα με τον Μισέλ Φουκώ, ετεροτοπίες. Ασκούν μια αρχετυπική γοητεία στον άνθρωπο: από τη μία έλξη και περιέργεια και από την άλλη φόβο, ακόμα και αποστροφή˙ συναισθήματα που αντανακλούν τα συναισθήματά μας προς την ίδια τη γη, που θεωρείται από τον άνθρωπο μήτρα αλλά ταυτόχρονα και τάφος.
Στην πλατωνική Πολιτεία, το σπήλαιο συμβολίζει την αποτυχημένη πολιτική κοινωνία, στην οποία δεν κυβερνούν οι φιλόσοφοι αλλά δημαγωγοί και διεφθαρμένοι πολιτικοί. Χώρος ψευδαίσθησης και οφθαλμαπάτης, που στη βυζαντινή παράδοση γίνεται χώρος αποκάλυψης και μετάβασης: από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, χώρος συμφιλίωσης με το μαύρο.
Η «Σπηλιά των Ξεχασμένων Ονείρων» είναι ένα ντοκιμαντέρ του Werner Herzog για το σπήλαιο Chauvet στη Νότιο Γαλλία, που περιλαμβάνει μερικές από τις αρχαιότερες εικονογραφήσεις. Αντιπροσωπεύει «τις απαρχές της σύγχρονης ανθρώπινης ψυχής». Υπάρχει μια σύνδεση των εικονογραφήσεων μιας σπηλιάς και της αντήχησής της. Οι αρχαιολόγοι του ήχου παρατήρησαν πως, όσο μεγαλύτερη η αντήχηση του χώρου, τόσο πιο πυκνές είναι οι εικόνες.
Σφυρηλατημένο μοναχικά σε μια σπηλιά στο νησί της Ιάβας, το έργο «Lamunan» («όνειρα» στα Ινδονησιακά) της Πολωνής συνθέτριας και βοκαλίστριας Antonina Nowacka, είναι μια οικεία εξερεύνηση του μυστηριώδους σκοταδιού και των αρχαιότερων μουσικών μορφών: άναρθρες κραυγές, βουητά και ψαλμωδίες συναντιούνται με τα πέτρινα τοιχώματα εκατομμυρίων ετών, ρέοντας ελεύθερα˙ λαξεμένα από το ίδιο υλικό που σμίλεψε την πέτρα: το νερό, τον χρόνο και τη μοναχικότητα.
Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς, συνεχίζοντας την περιπλάνησή του στα χθόνια δώματα, εισέρχεται στη Γη και εξερευνά το σπήλαιο, ως χώρο γέννησης και θανάτου. Με τους ήχους των Cesária Évora/ Goran Bregović, Iu Takahashi, Anne Norman/Emily Sheppard, Mario Diaz De Leon/TAK Ensemble, Steve Reich, David Shea, Ernst Reijseger, Nonnon, A.Nowacka και Townes Van Zandt.
Επιμέλεια ήχου: Δώρα Ιωακειμίδου
Εικόνα: Beili Liu, Void (silk organza)
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού