Η Ανέμη της Ελπίδας
Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, έτσι ξεκίναγαν τα παραμύθια μιας άλλης εποχής, όταν η ανέμη υπήρχε σε κάθε σπίτι.
Στα ομηρικά έπη, οι Μοίρες κλώθουν την ανθρώπινη ζωή, που κόβεται, όταν το αδράχτι σταματήσει την περιστροφή του. Σύμφωνα με την μεγάλη θέαση του Πλάτωνα, οι ψυχές κρέμονταν από το αδράχτι, τον φωτεινό άξονα του κόσμου, που δίνει κίνηση σε όλες τις ουράνιες περιστροφές: την «άτρακτο της Ανάγκης».
Ο Μαχάτμα Γκάντι οραματίστηκε την περιστρεφόμενη ανέμη σαν σύμβολο της χειραφέτησης του ανθρώπου, ως ατομικό και κοινωνικό όν – συνοψίζει την θεία διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης ενώ υπογραμμίζει την αυτοβοήθεια, την αυτάρκεια και τη λιτότητα.
Μπορεί κανείς να κλώθει νήματα και παραμύθια, όπως η μοίρα Κλωθώ το νήμα της ζωής, το πεπρωμένο των ανθρώπων, μπορεί όμως και να κλώθει την ελπίδα: Καθώς κλώθεις, με την περιστροφική αυτή κίνηση, φτιάχνεις κάτι νέο. Η περιστροφή είναι Δημιουργία.
Η Kim Moore, μουσικός και sound artist με έδρα τη Γλασκώβη, γράφει ύστερα από ανάθεση το κομμάτι σύγχρονης κλασικής μουσικής «A Song We Destroy- to Spin Again» για το βραβευμένο ντουέτο μουσικής δωματίου GAIA. Μια σύνθεση όπου ασύμφωνες μελωδίες, παραμορφωμένα ηλεκτρονικά εφέ και δυσοίωνα κρουστά ενώνονται. Η Moore θέλησε να μετατρέψει την αίσθηση συλλογικής θλίψης, καταστροφής και απώλειας, σε κάτι ελπιδοφόρο για το μέλλον. Όπως ο νέος βλαστός που αναδύεται από την καμένη γη, η σύνθεση μεταβαίνει από το σκοτάδι στο ξέφωτο, στην ηρεμία – ένα τραγούδι που έχει καταστραφεί, επαναξιολογηθεί και επανέλθει στη ζωή.
Με αφορμή την έκθεση «το φαινόμενο της Πεταλούδας» στην Κλωστοϋφαντουργία Μουζάκη, απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς, μέσα από την περιστροφή της ανέμης του, κλώθει το νήμα της ελπίδας μέσα από τη δημιουργία, και ως άλλος Θησέας ακολουθεί τον μίτο της Αριάδνης, αναζητώντας την έξοδο από τον λαβύρινθο της δυστοπίας. Με τους ήχους των Al Bowley/Ray Noble, Katie Gately, Felix Mendelssohn, P.I. Tchaikovsky, Mansoor Khan Langa/Allah Rakkha/Rashid Khan, Rama Sundar Ranganathan, Att Corp, Nick Cave, Kim Moore και Brian Eno/John Cale.
Επιμέλεια ήχου: Γιώργος Κωστόπουλος
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού