H θάλασσα αποτελεί ανέκαθεν έναν έτερο τόπο με ιδιαίτερη μεταμορφωτική δύναμη. Σύμφωνα με την 6η αρχή των ετεροτοπιών του Μισέλ Φουκώ «Το πλοίο δεν είναι παρά ένα κομμάτι που επιπλέει στο χώρο, ένας τόπος χωρίς τόπο, που ζει για τον εαυτό του, που κλείνεται στον εαυτό του και αφήνεται ταυτόχρονα στην απεραντοσύνη της θάλασσας, από λιμάνι σε λιμάνι, από βάρδια σε βάρδια, από οίκο ανοχής σε οίκο ανοχής… Το πλοίο είναι η κατεξοχήν ετεροτοπία. Στους πολιτισμούς που δεν υπάρχουν πλοία τα όνειρα στερεύουν».
Απόψε, ο ηχότοπος του παρΑξενου_ελκυστΗ αναζητά μια ανάσα, μια ακτίνα φωτός, «τα φώτα ενός απίθανου ορίζοντα» όπως γράφει ο Μανόλης Αναγνωστάκης για τους μακρινούς φάρους, κοντά στο νερό που δακρύζει: στην ετεροτοπία μιας θάλασσας που τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο δυστοπική. Ακούμε:
-Τα Λιμάνια «Harbors», μια συνεργασία της τσελίστριας Theresa Wong και της συνθέτριας Ellen Fullman, που αντλεί έμπνευση από τα ηχοτοπία, τις ιστορίες και τις ατμόσφαιρες που εκδηλώνονται γύρω από υδάτινα σώματα που διαδίδουν την ανταλλαγή. Το Long String Instrument της Fullman είναι μια εγκατάσταση με πάνω από σαράντα χορδές που εκτείνονται σε μήκος 20 μέτρων, με τον ερμηνευτή να κινείται ανάμεσα τους, μεταμορφώνοντας τον χώρο και την αρχιτεκτονική του σε μουσικό όργανο.
– Φωνές που δεν θα Πνιγούν «Voices that will not be drowned» της Penelope Trappes, φωνές δίχως σώμα που χορεύουν γύρω από υπναγωγικές, εύθραστες μελωδίες στο πιάνο, σε έναν τόπο οριακό, στην άκρη της συνείδησης, με μιαν οικειότητα αλλά και έναν υπερρεαλισμό: σαν να παρατηρείς τον εαυτό σου να θρηνεί μια τραγωδία, από την οπτική γωνία ενός ξένου.
– Tο έργο «When We Were That What Wept For The Sea» (Lighthouse) του Καναδοαμερικανού πολυοργανίστα Colin Stetson, όπου η αναπνοή – η πρώτη εκδήλωση της ζωής και μια δράση τόσο ισχυρή που μπορεί να μεταμορφώσει την επιβίωση σε τέχνη- είναι πανταχού παρούσα,υπενθυμίζοντας συνεχώς το ανθρώπινο στοιχείο στον πυρήνα υπνωτιστικών μελωδιών. Ένα έργο αφιερωμένο στον πατέρα του, ο οποίος πέθανε πρόσφατα και απροσδόκητα. Ένα ταξίδι αναπόλησης και θλίψης, μια θαλάσσια περιπέτεια, όπου η ομορφιά και ο τρόμος, ο φόβος και η λαχτάρα μπορούν να υπάρχουν ταυτόχρονα στο μεγαλείο της φύσης.
Επιμέλεια ήχου: Νίκος Σαβοργινάκης
Επιμέλεια-Παρουσίαση : Μαριλένα Μαραγκού