Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι και δεν έγραψα ούτε μια λέξη για τον ελάχιστό μου τόπο. Για τον ήλιο που το πρωί προβάλλει τις σκιές των δέντρων στα νερά, για την πράσινη θάλασσα -μικρή κατά Ασλάνογλου και Σαββόπουλο- για το σπίτι -96 σκαλοπάτια πάνω από τη θάλασσ...
Όλα τα Πρωινά του Τρίτου / Αισθηματική Αγωγή
Γιώργος Φλωράκης
Μουσικό μείγμα από όλες τις εποχές της λόγιας μουσικής, χωρίς να λείπουν ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες διαφορετικές προσεγγίσεις. Με πρωινή διάθεση και αμεσότητα επικοινωνίας, αλλά και πληροφορίες που αφορούν στους συνθέτες και τα έργα που παρουσιάζονται. Εκπομπή που φιλοδοξεί να αποτελεί καλή παρέα για το ξεκίνημα της ημέρας.
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι και δεν έγραψα ούτε μια λέξη για τον ελάχιστό μου τόπο. Για τον ήλιο που το πρωί προβάλλει τις σκιές των δέντρων στα νερά, για την πράσινη θάλασσα -μικρή κατά Ασλάνογλου και Σαββόπουλο- για το σπίτι -96 σκαλοπάτια πάνω από τη θάλασσ...
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι και δεν έγραψα ούτε μια λέξη για τον ελάχιστό μου τόπο. Για τον ήλιο που το πρωί προβάλλει τις σκιές των δέντρων στα νερά, για την πράσινη θάλασσα -μικρή κατά Ασλάνογλου και Σαββόπουλο- για το σπίτι -96 σκαλοπάτια πάνω από τη θάλασσ...
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι εξαιτίας του γαλλικού πνεύματος αλλά μ’ έναν αντίστοιχο τρόπο χρησιμοποιεί τη μνήμη και η Annie Ernaux. Παρά τη γκρίνια που υπήρξε πάνω στο ζήτημα της Αυτοβιογραφίας -αν αυτή αποτελεί τέχνη ή όχι- διάβασα μέσα στο καλοκαίρι μερικά από τα κείμενά της Ernaux και ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι εξαιτίας του γαλλικού πνεύματος αλλά μ’ έναν αντίστοιχο τρόπο χρησιμοποιεί τη μνήμη και η Annie Ernaux. Παρά τη γκρίνια που υπήρξε πάνω στο ζήτημα της Αυτοβιογραφίας -αν αυτή αποτελεί τέχνη ή όχι- διάβασα μέσα στο καλοκαίρι μερικά από τα κείμενά της Ernaux και ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι εξαιτίας του γαλλικού πνεύματος αλλά μ’ έναν αντίστοιχο τρόπο χρησιμοποιεί τη μνήμη και η Annie Ernaux. Παρά τη γκρίνια που υπήρξε πάνω στο ζήτημα της Αυτοβιογραφίας -αν αυτή αποτελεί τέχνη ή όχι- διάβασα μέσα στο καλοκαίρι μερικά από τα κείμενά της Ernaux και ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι εξαιτίας του γαλλικού πνεύματος αλλά μ’ έναν αντίστοιχο τρόπο χρησιμοποιεί τη μνήμη και η Annie Ernaux. Παρά τη γκρίνια που υπήρξε πάνω στο ζήτημα της Αυτοβιογραφίας -αν αυτή αποτελεί τέχνη ή όχι- διάβασα μέσα στο καλοκαίρι μερικά από τα κείμενά της Ernaux και ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι εξαιτίας του γαλλικού πνεύματος αλλά μ’ έναν αντίστοιχο τρόπο χρησιμοποιεί τη μνήμη και η Annie Ernaux. Παρά τη γκρίνια που υπήρξε πάνω στο ζήτημα της Αυτοβιογραφίας -αν αυτή αποτελεί τέχνη ή όχι- διάβασα μέσα στο καλοκαίρι μερικά από τα κείμενά της Ernaux και ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι εξαιτίας του γαλλικού πνεύματος αλλά μ’ έναν αντίστοιχο τρόπο χρησιμοποιεί τη μνήμη και η Annie Ernaux. Παρά τη γκρίνια που υπήρξε πάνω στο ζήτημα της Αυτοβιογραφίας -αν αυτή αποτελεί τέχνη ή όχι- διάβασα μέσα στο καλοκαίρι μερικά από τα κείμενά της Ernaux και ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι...
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι...
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι...
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και έχω στον νου μου έντονα αυτόν τον καιρό μαζί με το ζήτημα της μνήμης. Μιλώ για τη μνήμη ως το εργαλείο εκείνο που χρησιμοποιεί ο Μαρσέλ Προυστ προκειμένου να ξανακερδίσει τον χαμένο χρόνο, τη μνήμη από τη μια πλευρά και τη λογοτεχνική ανάπλαση -την τέχνη δηλαδή- από την άλλη. Δεν ξέρω αν είναι...
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι καθώς οι περισσότεροι μήνες του χρόνου είναι γεμάτοι με πολλή δουλειά, ο χαλαρότερος Αύγουστος είναι ο μήνας των πυκνών διαβασμάτων αλλά και ο μήνας των ξένοιαστων -συχνά επιτραπέζιων- πρωτότυπων παιχνιδιών. Δεν έτυχε να το γράψω ποτέ αλλά όσον αφορά τα ποιητικά αναγνώσματα, το καλοκαίρι νιώθω να ανήκει στον Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου. Ίσως από μόνος ο τίτλος της συλλογής “Ποιήματα Για Ένα Καλοκαίρι” σε προδιαθέτει, όμως πάνω απ’ όλα είναι το ίδιο το κείμενο: “Ψυχή μου χόρεψες όλο το καλοκαίρι/ ποιος φωτεινός σηματοδότης δεν το δείχνει / Ξεδίπλωσες το σώμα σου στον ήλιο του μεσημεριού / ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι καθώς οι περισσότεροι μήνες του χρόνου είναι γεμάτοι με πολλή δουλειά, ο χαλαρότερος Αύγουστος είναι ο μήνας των πυκνών διαβασμάτων αλλά και ο μήνας των ξένοιαστων -συχνά επιτραπέζιων- πρωτότυπων παιχνιδιών. Δεν έτυχε να το γράψω ποτέ αλλά όσον αφορά τα ποιητικά αναγνώσματα, το καλοκαίρι νιώθω να ανήκει στον Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου. Ίσως από μόνος ο τίτλος της συλλογής “Ποιήματα Για Ένα Καλοκαίρι” σε προδιαθέτει, όμως πάνω απ’ όλα είναι το ίδιο το κείμενο: “Ψυχή μου χόρεψες όλο το καλοκαίρι/ ποιος φωτεινός σηματοδότης δεν το δείχνει / Ξεδίπλωσες το σώμα σου στον ήλιο του μεσημεριού / ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι καθώς οι περισσότεροι μήνες του χρόνου είναι γεμάτοι με πολλή δουλειά, ο χαλαρότερος Αύγουστος είναι ο μήνας των πυκνών διαβασμάτων αλλά και ο μήνας των ξένοιαστων -συχνά επιτραπέζιων- πρωτότυπων παιχνιδιών. Δεν έτυχε να το γράψω ποτέ αλλά όσον αφορά τα ποιητικά αναγνώσματα, το καλοκαίρι νιώθω να ανήκει στον Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου. Ίσως από μόνος ο τίτλος της συλλογής “Ποιήματα Για Ένα Καλοκαίρι” σε προδιαθέτει, όμως πάνω απ’ όλα είναι το ίδιο το κείμενο: “Ψυχή μου χόρεψες όλο το καλοκαίρι/ ποιος φωτεινός σηματοδότης δεν το δείχνει / Ξεδίπλωσες το σώμα σου στον ήλιο του μεσημεριού / ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι καθώς οι περισσότεροι μήνες του χρόνου είναι γεμάτοι με πολλή δουλειά, ο χαλαρότερος Αύγουστος είναι ο μήνας των πυκνών διαβασμάτων αλλά και ο μήνας των ξένοιαστων -συχνά επιτραπέζιων- πρωτότυπων παιχνιδιών. Δεν έτυχε να το γράψω ποτέ αλλά όσον αφορά τα ποιητικά αναγνώσματα, το καλοκαίρι νιώθω να ανήκει στον Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου. Ίσως από μόνος ο τίτλος της συλλογής “Ποιήματα Για Ένα Καλοκαίρι” σε προδιαθέτει, όμως πάνω απ’ όλα είναι το ίδιο το κείμενο: “Ψυχή μου χόρεψες όλο το καλοκαίρι/ ποιος φωτεινός σηματοδότης δεν το δείχνει / Ξεδίπλωσες το σώμα σου στον ήλιο του μεσημεριού / ... Read more
Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και σκέφτομαι ότι καθώς οι περισσότεροι μήνες του χρόνου είναι γεμάτοι με πολλή δουλειά, ο χαλαρότερος Αύγουστος είναι ο μήνας των πυκνών διαβασμάτων αλλά και ο μήνας των ξένοιαστων -συχνά επιτραπέζιων- πρωτότυπων παιχνιδιών. Δεν έτυχε να το γράψω ποτέ αλλά όσον αφορά τα ποιητικά αναγν...
ΣΕΛΙΔΑ 32 ΑΠΟ 45