Ύμνοι και θρήνοι για την ελευθερία
Το 1943 ο Francis Poulenc γράφει, πάνω σε στίχους του Paul Éluard την καντάτα Figure Humaine, ένα πανδύσκολο έργο για 12φωνη χορωδία που θα θεωρηθεί το αριστούργημά του. Το έργο διεκτραγωδεί υπαινικτικά, με τον πολύχρωμο τρόπο του σουρεαλιστή Ελουάρ, τη ναζιστική κατοχή, την ανελευθερία του πολέμου που αποξενώνει τον άνθρωπο από την ομαλή ροή του χρόνου και των εποχών και του στερεί την απόλαυση της φύσης. Η καντάτα κλείνει με τον περίφημο ύμνο στην ελευθερία του Ελουάρ και μ’ ένα υπεράνθρωπο κόντρα μι στην πρώτη σοπράνο, προς δόξαν της ελευθερίας, της ίσως πιο περιμάχητης και φευγαλέας θεάς της ανθρωπότητας. Πριν τον Πουλένκ, άλλοι ύμνοι και θρήνοι θα μας περάσουν από το μπαρόκ, την πολιτική τέχνη της πρώτης σχολής της Βιέννης, το υστερορομαντικό τραγούδι και την παραδοσιακή ποίηση της Κεντρικής Ευρώπης.
Παραγωγή-Παρουσίαση: Λένια Ζαφειροπούλου