Αλεξάντρ Πούσκιν: Οι Τσιγγάνοι / Σεργκέι Ραχμάνινωφ: Αλέκο
Το 1892 ο νεαρός Σεργκέι Ραχμάνινωφ στο ωδείο της Μόσχας σαρώνει τα βραβεία της επιτροπής με τη διπλωματική του, την ωριαία μονόπρακτη όπερα “Αλέκο” βασισμένη στους Τσιγγάνους του Πούσκιν. Με γρήγορες αδρές γραμμές, ο Ραχμάνινωφ σκιαγραφεί τον ψυχισμό του βυρωνικού αυτού ήρωα που αυτοεξορίζεται σ’ ένα τσιγγάνικο καταυλισμό μακριά από τον αστικό πολιτισμό, κυρίως για να ξεφύγει από τον εαυτό του. Εκεί απομένει να ανακαλύψει πόσο ανίσχυρη είναι η ελευθερία της φύσης και της άγριας ζωής μπροστά στους μοιραίους εχθρούς που κρύβει μέσα του: τον μοραλισμό και τον κτητικό, εκδικητικό έρωτα. Η δύναμη και ο πλούτος της υστερορομαντικής χειρονομίας του Ραχμάνινωφ, αναδύεται ήδη σ’ αυτό το πρώιμο έργο, μέσα από τις ακουστές επιρροές των μεγάλων προκατόχων του, του Τσαϊκόφσκυ και του Κόρσακωφ.
Τρίτο Πρόγραμμα 90,9
Διαδικτυακή ακρόαση: www.ertecho.gr/trito
Παραγωγή-Παρουσίαση: Λένια Ζαφειροπούλου