[ Ουτοπία_ μέρος β’ | ευτοπία των ήχων ]
«Πλησιάζω δυο βήματα και εκείνη απομακρύνεται δυο βήματα. Περπατώ δέκα βήματα, κι ο ορίζοντας κάνει πίσω άλλα δέκα. Όσο κι αν προχωρήσω, δεν θα τη φτάσω ποτέ. Σε τι χρησιμεύει η ουτοπία; Γι’ αυτό ακριβώς: για να προχωράμε…»
(Εduardo Galeano, Οι Λέξεις Ταξιδεύουν)
Η Ουτοπία σαν όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1516 στο ομώνυμο βιβλίο του Thomas More, περιγράφοντας έναν ιδανικό τόπο και τρόπο πολιτικής συμβίωσης: ένα απομονωμένο νησί με τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα. Αυτός ο ΜΗ τόπος, συμπεριλαμβάνει και την Ευ- και την Δυς-τοπία. Άλλωστε στον επίλογο ο More επισημαίνει πως το νησί του είναι τελικά ένας τόπος ευτυχίας, μια Ευτοπία.
Απόψε ο παρΑξενος_ελκυστΗς ψηλαφίζει έναν ιδανικό τόπο συμβίωσης, του ανθρώπου με τον ήχο, που, αντίθετα με τον ορισμό της ουτοπίας, είναι εφικτός, και υπαρκτός˙ έναν χώρο όπου ο θόρυβος και η αρμονία συνυπάρχουν, προσφέροντας έναν τρόπο για να φανταστούμε έναν καλύτερο, πιο πολυδιάστατο και συνεργατικό κόσμο, μιαν Ευτοπία, με :
- τον ύμνο του Schubert στη Μουσική – για την ικανότητα της να μεταφέρει τον ακροατή ή και τον ερμηνευτή της σε έναν καλύτερο κόσμο – από την Βρετανίδα κοντράλτο Kathleen Ferrier και σε μια ιδιαίτερη ανάγνωση από την Josephine Foster.
- την πρώτη από τις Gnossiennes του Erik Satie, που ερμηνεύει ο Θύμιος Ατζακάς στο ούτι, από την δική του UDOPIA: Έναν τόπο όπου οι μουσικές φράσεις της γης, σαν σκαλισμένες σε δονούμενη άμμο, δημιουργούνται και σβήνονται για να ξαναγεννηθούν σε νέες μορφές.
- μια φανταστική αναδιάταξη των ήχων της πραγματικότητας, από την Mira Calix.
- νέες ιδέες για να σχεδιάσουν το μέλλον σε ένα κόσμο γενικευμένης πτώσης, που αναζητούν οι die ANGEL με τον Oren Ambarchi, προσεγγίζοντας την αλήθεια μέσα από την επικούρεια φιλοσοφία των αισθήσεων.
- την αναζήτηση της ομορφιάς και της έντασης μέσα από τη μουσική δημιουργία, ως Βάλσαμο για την ψυχή, από το ντεμπούτο Oren Ambarchi της ελληνοβρετανίδας τσελίστριας Βίκης Στείρη, με τον καταιγιστικό ήχο του τσέλου να αντιπαρατίθεται σε ήρεμα ηχοτοπία, καθώς βυθίζεται στη φαντασία…
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Μαριλένα Μαραγκού
Επιμέλεια ήχου: Γιώργος Κωστόπουλος