Jake Heggie: “Dead Man Walking”: μια Σύγχρονη Όπερα για την Κατάργηση της Θανατικής Ποινής (Β’ Μέρος)
Όπερα σε πρόλογο και δύο πράξεις. Λιμπρέτο του Terrence McNally βασισμένο στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό σύγγραμμα της Αδελφής Helen Prejean. Πρωτοπαρουσιάστηκε στις 7 Οκτωβρίου 2000 στην Όπερα του San Francisco
Στην όπερα συνήθως, το κεντρικό ζευγάρι είναι ερωτικό ζευγάρι. Να όμως που σε αυτό το έργο, τα φλογερά, δυναμικά duetti ανήκουν σε έναν μελλοθάνατο άνδρα και μια μοναχή που τον συντροφεύει, προετοιμάζοντάς τον για τη μετάβαση. Έναν επίγειο άγγελο, που καθοδηγεί πνευματικά τους μελλοθάνατους στο δρόμο για την εκτέλεση. Γιατί τι άλλο επιθυμούμε, τι άλλο ψάχνουμε ενστικτωδώς από τη στιγμή της γέννησης ως το κατώφλι του θανάτου, εκτός από ένα χέρι να κρατά το δικό μας;
Η αδελφή Helen Prejean είναι υπαρκτό πρόσωπο. Με τα συγγράμματα και την ακτιβιστική της δράση εδώ και δεκαετίες παλεύει για την κατάργηση της θανατικής ποινής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα απομνημονεύματά της του 1993 σχετικά με έναν ξεχωριστό μελλοθάνατο, από τους πολλούς που έχει συνοδεύσει, έδωσε τον τίτλο “Dead Man Walking” («Νεκρός που περπατά»). Πρόκειται για μια προεξαγγελτική φράση – μοτίβο, που λέει ο δεσμοφύλακας, προκειμένου να σημάνει την έναρξη της διαδικασίας μιας εκτέλεσης, δίνοντας ιδιαίτερη βάση στη βεβαιότητα ότι: το πλάσμα αυτό που περπατά, είναι ήδη νεκρό. Σκοπός της αδελφής Prejean και του βιβλίου της, ήταν να προβληματίσει τον αναγνώστη πάνω στο εάν η κατά τα άλλα νομιμοφανής αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής από το κράτος, είναι ίσως άλλο ένα έγκλημα, ή ακόμα χειρότερα η συνέχεια, και η δια του νόμου ολοκλήρωση ενός εγκλήματος. Αυτά και ακόμη περισσότερα κατέδειξε και η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου το 1995 από τον Tim Robbins, μια ταινία που χάρισε πανάξια στην πρωταγωνίστρια Susan Sarandon Oscar ερμηνείας Α’ γυναικείου ρόλου. Η ταινία αυτή τελείωνε με πλάνα από ψηλά, των δύο δολοφονημένων σε στάση εσταυρωμένου, καθώς και του νεκρού από τη θανατηφόρο ένεση δολοφόνου, στην ίδια στάση.
Η αδελφή Prejean όμως, ενθουσιάστηκε πραγματικά όταν 5 χρόνια μετά την ταινία, της ζητήθηκε το έργο της να γίνει λιμπρέτο (και μάλιστα από τον Terrence McNally του περίφημου “Master Class”) για μια όπερα, στο San Francisco, με πρωταγωνίστρια μια άλλη Susan, τη μεσόφωνο Susan Graham, σε μουσική σύνθεση του Αμερικανού συνθέτη Jake Heggie. Ένα έργο που έμελλε να γίνει μια από τις πιο πολυπαιγμένες Αμερικανικές όπερες του 21ου αιώνα.
Στην εκπομπή του Σαββάτου 27 Ιουλίου ολοκληρώνουμε την ακρόαση μιας σημαντικής ζωντανής ηχογράφησης από το Houston το 2012, που περιλαμβάνει την πρώτη ερμηνεία της Joyce DiDonato στο ρόλο της αδελφής Prejean, με συμπρωταγωνίστρια στο ρόλο της μητέρας του κατάδικου τη μεγάλη Federica Von Stade, στην αποχαιρετιστήρια εμφάνιση της καριέρας της.
Καλή Ακρόαση!
Παραγωγή – παρουσίαση: Γιάννης Φίλιας