Hector Berlioz: “Benvenuto Cellini” (μέρος B’)
Όπερα semiseria σε τέσσερις πράξεις. Λιμπρέτο των Léon de Wailly και Henri Auguste Barbier, βασισμένο στα απομνημονεύματα του μεγάλου φλωρεντινού γλύπτη. Πρωτοπαρουσιάστηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1838 στη Salle Le Peletier στο Παρίσι.
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής μου», ομολογούσε ο Hector Berlioz όταν ξεκινούσε τη σύνθεση της πρώτης του όπερας, του “Benvenuto Cellini”. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο συνθέτης είχε δίκιο, αφού το έργο αποδείχτηκε δύσκολο παιδί στην ανατροφή του: η λογοκρισία απαιτούσε να αντικατασταθεί ο ρόλος του Πάπα με Καρδινάλιο. Η παρτιτούρα τρόμαξε τόσο τους τραγουδιστές, όσο και την ορχήστρα. Η ημερομηνία της πρεμιέρας αναβλήθηκε αρκετές φορές. Όταν το έργο ανέβηκε τελικά στη σκηνή, στις 10 Σεπτεμβρίου 1838 (μετά από έξι περίπου μήνες προβών), το κοινό χειροκρότησε σε δύο ή τρία κομμάτια, ενώ στη διάρκεια των υπολοίπων, ακούστηκαν σφυρίγματα. Στο Παρίσι μόνο αλλες δύο παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν, στις 12 και 14 Σεπτεμβρίου, ενώ ακολούθησε μια τελευταία στις 11 Ιανουαρίου του 1839. Πάνω από μια δεκαετία πέρασε πριν ο συνθέτης παρουσιάσει την αναθεωρημένη του τρίπρακτη έκδοση, που έκανε πρεμιέρα στη Βαϊμάρη. Ο “Benvenuto Cellini” όμως τόσο στην πρωτότυπη τετράπρακτη όσο και στην τρίπρακτη εκδοχή του, δεν έτυχε θερμής αποδοχής από το κοινό παρά μόνο πρόσφατα, τον 20ο και τον 21ο αιώνα.
Το Σάββατο 13 Μαΐου θα ολοκληρώσουμε την ακρόαση του αδικημένου αυτού έργου, στην αρχική τετράπρακτη εκδοχή του, από μια κλασική ηχογράφηση του 1972, με τον Nicolai Gedda στον κεντρικό ρόλο του Φλωρεντινού γλύπτη και τον Sir Colin Davis στο τιμόνι της Συμφωνικής του BBC.
Παραγωγή – Παρουσίαση: Γιάννης Φίλιας