Καλημέρα Καλημέρα, καλή εβδομάδα, Πρωινά, Τρίτο και η σημερινή ημέρα είναι η μεγαλύτερη γιορτή μιας χώρας που αγαπώ πολύ, της Ιρλανδίας. Είναι η μέρα του St. Patrick, του Αγίου Πατρικίου, του ιεραπόστολου και επισκόπου, που θεωρείται ως ο προστάτης άγιος της χώρας. Μέχρι να επισκεφθώ για πρώτη φορά την Ιρλανδία, η Ιρλανδία για μένα, πέρα από τον St. Patrick, ήταν ο John Field, ο συνθέτης που δημιούργησε την έννοια του “Νυκτερινού”, o Turlough O’ Carolan και ο John O’ Riada, που έγραψε εκείνον τον υπέροχο ύμνο στις γυναίκες της Ιρλανδίας. Και στο πέρασμα του χρόνου, ο Van Morrison. Κι ακόμη αργότερα οι Pogues, που είναι τόσο αγαπητοί σ’ εκείνα τα μέρη. Όταν ταξίδεψα για πρώτη φορά στην Ιρλανδία, αγάπησα περισσότερο από το Δουβλίνο, το Belfast, μια πόλη αρκετά σκληρότερη. Αργότερα, αγάπησα το Cork και μόλις στο τελευταίο μου ταξίδι ερωτεύτηκα το Δουβλίνο. Ένας υπέροχος συγγραφέας, ο Niall Williams με το βιβλίο του “Τέσσερα Ερωτικά Γράμματα (Εκδόσεις Δώμα) μ’ έκανε να θέλω να επισκεφθώ μέσα στη χρονιά το Galway, που είναι από την πλευρά του Ατλαντικού ενώ πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου είναι εκείνος ο “γκρίζος μολυβένιος ουρανός” για τον οποίο μιλάει ο Samuel Beckett και φυσικά ο James Joyce μ’ εκείνο το αμείλικτο χιόνι των “Δουβλινέζων” του και με τα νερά, όπως τα περιγράφει στον “Οδυσσέα”: “Κάτω από την παλίρροια που φούσκωνε, είδε τα σφαδάζοντα φύκια να σηκώνονται ξεψυχισμένα και ν’ αναδεύουν απρόθυμα μπράτσα, ν’ ανασηκώνουν τα μεσοφόρια τους, να ζυγιάζονται μέσα στο νερό που μουρμουρίζει και να γυρίζουν ανάποδα τα ντροπαλά ασημένια φυλλώματα. Άσκοπα συγκεντρωμένα και μάταια ελευθερωμένα, με το κύμα πάνε, με το κύμα έρχονται: αργαλειός της σελήνης”. (Εκδόσεις Κέδρος, Μετ. Σπύρος Καψάσκης). Ίσως σήμερα πέσει διπλή δόση μουσικής από την Ιρλανδία. Κι αυτό γιατί κάθε φορά που επιστρέφω εκεί, νιώθω να με βλέπω με τα μάτια του Στήβεν Ντένταλους-Τηλέμαχου: “Μετακινώντας ψηλά στον αέρα τα κοντάρια των τριών καταρτιών του, με τα πανιά του μαζεμένα στ’ άλμπουρα, κόντρα στο ρεύμα, επέστρεφε στην πατρίδα, πλέοντας αργά, ένα σιωπηλό καράβι”. Μια ακόμα πατρίδα: είναι πολύ όμορφο να νιώθεις έτσι…
(Φωτογραφία από το πιο πρόσφατο ταξίδι στο Δουβλίνο)
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις, ένα είδος -Αισθηματικής Αγωγής- ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης