Επεισόδιο 17ο | 03.03.2021

Καλησπέρα, είμαι ο Φοίβος Δεληβοριάς και είναι η εβδομαδιαία μου «Λίστα Αναμονής».
Όπως κάθε Τετάρτη, στις 6 το απόγευμα, εδώ στο Δεύτερο Πρόγραμμα.

Μία Άνοιξη με όλο το ποιητικό της φόρεμα ξανακατηφορίζει στην Ελλάδα και εμείς εδώ, στο Δεύτερο την υποδεχόμαστε με τραγούδια νέων ή και παλιότερων δημιουργών, ολοκαίνουργια και ανυπόμονα.
Κάθε μήνα, αν θυμάστε, αφιερώνουμε μιαν εκπομπή σε ολοκαίνουργια τραγούδια που βγαίνουν σε αυτή την δύσκολη περίοδο, που είναι δηλαδή σαν να μην έχουν στον ήλιο μοίρα. Είμαστε όμως σίγουροι ότι η μοίρα τους είναι ο ήλιος και ότι θα γίνουν γνωστά σιγά σιγά.
«Στον ήλιο μοίρα» λοιπόν νο.4.

Στο καινούργιο μόνο ελπίζουμε, σε τί άλλο; Κλεισμένοι μέσα είμαστε με τη ζωή μας παραδομένη στο κοινό καλό και στην προστασία των γύρω μας και τα ακούμε κι από πάνω, όπως ξέρετε πολύ καλά.
Φταίμε εμείς για τη διασπορά του ιού, όπως φταίγαν οι απλοί εργαζόμενοι για την χρεωκοπία της χώρας. Οι μαθητές για την κατάρρευση της παιδείας. Οι τηλεθεατές για την πτώση του πολιτιστικού επιπέδου. Τα θύματα των βιαστών για τον βιασμό τους. Οι χρήστες των Κοινωνικών Δικτύων για το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου.

Η ατομική ευθύνη είναι σπουδαίο πράγμα και πρώτοι εμείς, οι ψωνισμένοι καλλιτέχνες το γνωρίζουμε.
Αν δεν αναλάβεις την ευθύνη των πράξεων και των λεγομένων σου δεν είσαι καλλιτέχνης.
Αυτή μας όμως η έντιμη προδιάθεση δεν πρέπει να παρεξηγείται.
Στην Ελλάδα κανείς ηγέτης δεν έφταιξε ποτέ. Κανείς διαχειριστής. Καμία αυθεντία. Τα παιδιά της Χορωδίας μόνο είναι υπεύθυνα και όποτε το πράγμα δυσκολεύει, τα διχάζουμε κιόλας να αλληλοσκοτωθούνε μεταξύ τους.

Δεν θα μπω λοιπόν εγώ σε αυτή την παγίδα. Εγώ θα παίξω τα τραγούδια που δημιουργούνται σήμερα. Τα τραγούδια των παιδιών της Χορωδίας. Θα τα αφήσω να πουν την αλήθεια τους κι ας κάνουν οι άνωθεν διχαστές τους ό,τι καταλαβαίνουν.
Η εξουσία άλλωστε είναι πιο μικρή κι από τη ζωή.
Η Άνοιξη όμως είναι παντοτινή.