Πρωινά, Τρίτο, και πάντα σκεφτόμουν ότι αυτή η Δευτέρα, η ημέρα του Αγίου Πνεύματος ήταν κατά κάποιον τρόπο η επίσημη έναρξη του καλοκαιριού. Αρκετές προηγούμενες χρονιές ήμουν εκτός πόλης, μα αυτή τη φορά, προτίμησα την άδεια Αθήνα και την ασυνήθιστη ηρεμία ενός τριημέρου σαν κι αυτό. Τελειώνω στην ησυχία του πρωινού ένα βιβλίο γραμμένο στα τέλη της βικτωριανής εποχής, στο Λονδίνο του 1895 από τον Άρθουρ Μάκεν. Πρόκειται για τους «Τρεις Απατεώνες» (εκδ. Μεταίχμιο, μετ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης), ένα σκοτεινό και την ίδια στιγμή εξαιρετικό βιβλίο. Γράφει σε κάποιο σημείο ότι μπορεί να υπάρχουν πολλά δύσκολα πράγματα στη ζωή και την καθημερινότητα για καθέναν από εμάς «αλλά έχουμε και τα πλεονεκτήματά μας: μπροστά μας ξετυλίγεται το μεγαλύτερο θέαμα που έχει δει ο κόσμος – το μυστήριο των αμέτρητων, ατέλειωτων δρόμων». Παρατηρώ την πόλη από ψηλά κι έρχεται ακριβώς δίπλα στον Λονδρέζο Μάκεν, ένας στίχος του Κώστα Καρυωτάκη: «Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα είδα το βράδυ αυτό / Kάποια χρυσή, λεπτότατη στους δρόμους ευωδιά. / Kαι στην καρδιά, αιφνίδια καλοσύνη».
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις, ένα είδος -Αισθηματικής Αγωγής- ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης