Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και παρακαλώ να μου επιτρέψετε αυτή την εβδομάδα ένα πιο προσωπικό κείμενο, «a song for my father”, όπως θα έλεγε ο πιανίστας της jazz, Horace Silver. Όσο περνούν τα χρόνια, ειδικά τα καλοκαίρια, όλο και πιο πολύ σκέφτομαι τον πατέρα μου, που έχει φύγει από τη ζωή εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Διατηρούσε ένα μανάβικο-παντοπωλείο στην καρδιά της Πλάκας και δούλευε σχεδόν όλη μέρα αλλά τα καλοκαίρια, κατά τη διάρκεια των διακοπών, είχα την ευκαιρία να τον βλέπω αρκετά. Τον θυμάμαι στο σπίτι κοντά στη θάλασσα να ασχολείται με τη γη, να καλλιεργεί, να σκαλίζει, να ποτίζει και κυρίως να αγωνιά για ένα μικρό χωράφι, που είχε το μέγεθος μιας μεγάλης αυλής. Οι έντονες αυτές μνήμες ήρθαν στο μυαλό μου καθώς διάβαζα το βιβλίο του Ερβέ Λε Τελιέ “Η Ανωμαλία” (Εκδόσεις Opera), που μου είχε προτείνει ο μεταφραστής του βιβλίου, συγγραφέας ο ίδιος και αγαπημένος ακροατής του Τρίτου, ο Αχιλλέας Κυριακίδης.
Δεν έχασα τον πατέρα μου ξαφνικά, όπως συμβαίνει στο βιβλίο, τον έχασα όταν ήταν σε πολύ μεγάλη ηλικία αλλά ο Λε Τελιέ τα λέει υπέροχα: “Η τσέπη του τζιν του περιέχει πάντα ένα τουβλάκι lego, το πιο συνηθισμένο, το διπλό με οκτώ συνδέσεις, κόκκινο χτυπητό. Προέρχεται από το τείχος του οχυρού που έχτιζαν ο πατέρας του κι αυτός στο παιδικό του δωμάτιο. Συνέβη το δυστύχημα στο εργοτάξιο, και η μακέτα έμεινε ημιτελής, πλάι στο κρεββάτι του. Το αγόρι παρατηρούσε συχνά, σιωπηλό, τις επάλξεις, την ανυψούμενη γέφυρα, τα φιγουρίνια, το κάστρο. Αν συνέχιζε μόνος του την κατασκευή, αυτό θα σήμαινε ότι αποδεχόταν το θάνατο. Το ίδιο κι αν τη διέλυε. Μια μέρα, έβγαλε ένα τουβλάκι από το τείχος, το ‘χωσε στην τσέπη του κι αποσυναρμολόγησε το οχυρό. Αυτό συνέβη πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια. Αυτό το μικρό κόκκινο παραλληλεπίπεδο δεν είναι ο πατέρας του. Μονάχα η ανάμνηση μιας ανάμνησης, το λάβαρο της συγγένειας και της αφοσίωσης”. Έψαξα στα παιδικά παιχνίδια της κόρης μου μήπως εντοπίσω ένα τέτοιο μικρό κόκκινο τουβλάκι, μα δεν έχω βρει ακόμα. Αν βρω, ίσως το βάλω στην τσέπη μου, είδος αφιέρωσης, δείγμα αφοσίωσης, στις παλιές ημέρες που δεν θα επιστρέψουν ποτέ.
Στην αυριανή εκπομπή και πάντα στο πλαίσιο των νέων κυκλοφοριών μας, ακούμε έργα Brahms, Beethoven, Smetana, Faure, Nielsen, τη φωνή της Viktoria Tolstoy και της Youn Sun Nah καθώς και το ντουέτο των Magnus Lindgren και John Beasley. Σήμερα και τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση!
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης