[ Αξιοσέβαστε Πατέρα, είμαι αποπροσανατολισμένος όπως τα τυφλά ηλιοτρόπια.
…
Η σάρκα είναι όπως οι τίγρεις που κατοικούν μέσα στον άνθρωπο, ο Αμφίονας που γνωρίζει την τέχνη να μετακινεί όλες τις πέτρες, να ανακινεί όλα μα όλα τα θεμέλια της ζωής. Η σάρκα, Πατέρα, θα σας είναι γνωστό από το εξομολογητήριο, είναι κάτι θαυμαστό. Μπορεί να μας μπολιάσει με την έπαρση της αμαρτίας, ακόμα και με τη διεστραμμένη ικανοποίηση ότι δώσαμε ηδονή σ’ ένα σώμα που θέλει να πεθάνει και, παρ’ όλη την ταπείνωση, βγάζει μια κραυγή ζωής που είναι ικανή να διαλύσει το αμόνι πάνω στο οποίο ο στρατιώτης γυρεύει να σμιλέψει το ατσάλι.
…
Η μελαγχολική και συγκινητική ομορφιά του Κακού, Πατέρα, προκαλεί περισσότερο λατρεία παρά φόβο. Η ψυχή μου λοιπόν ξεκίνησε να περπατά μόνη sub nocte per umbram, θυμάστε; εγκαταλελειμμένη στη σκοτεινιά μιας νύχτας της οποίας την ύπαρξη εγώ αγνοούσα. Γιατί η Ελένα με προσέλκυσε και με απέρριψε την ίδια στιγμή. Τρελάθηκα και δεν είμαι σίγουρος ότι έχω επανέλθει στα συγκαλά μου. ]
Ακούμε:
- Adam Rudolf & Bennie Maupin
- Hania Rani & Dobrawa Czocher
- Martha Argerich / Maurice Ravel
- Klaus Gesing & Bjorn Meyer & Samuel Roger
- Nik Bärtsch
- Nino Rota & Carlos Savina / μουσική από την ταινία «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας»
Επιμέλεια – Αφήγηση: Αφροδίτη Κοσμά
Ηχητική επεξεργασία: Τάσος Μπακασιετας
*Το σήμα της εκπομπής είναι μουσική του Μάριου Στρόφαλη
Alberto Méndez: «Τα τυφλά ηλιοτρόπια»
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 2008