Τζόζεφ Κόνραντ: «Τυφώνας»
[Μια αστραπή αδύναμη τρέμισε ολοτρίγυρα, λες κι αντιφέγγιζε στο στόμιο σπηλιάς -μιας κάμαρας μαύρης κι απόκρυφης του πελάγου, που ‘χει για πάτωμα κύματα αφρισμένα. Φανέρωσε, μέσα σε μιας στιγμής το απαίσιο φτεροκόπημα, ένα κουβάρι σύννεφα κουρελιασμένα που κρέμονταν χαμηλά, τη μακρουλή κόψη του καραβιού και πάνω στη γέφυρα τις μαύρες μορφές των ανθρώπων, που στέκονταν με τα κεφάλια χαμηλωμένα σα να ‘χανε πετρώσει πάνω σε μια κουτουλιά. Το σκοτάδι έκλεισε τις φτερούγες του πάνω σ’ όλα αυτά, και τότε μονάχα τ’ αληθινό κείνο πράμα ήρθε επιτέλους.
Ήτανε κάτι φοβερό και κεραυνοβόλο, έκρηξη που λες και κομματιάζει το μέγα δοχείο της Οργής. Η ανατίναξη φάνηκε να ζώνει το καράβι μ’ ένα τεράστιο τράνταγμα, πάφλασμα κραταιό, σαν και κανένα πελώριο φράγμα να ΄χε σκάσει εκεί στην πλώρη. Μεμιάς οι άντρες χάσαν ο ένας τον άλλον. Γιατί τέτοια είναι η αποσυνθετική δύναμη των μεγάλων ανέμων. Απομονώνουν τον άνθρωπο. Ένας σεισμός, μια καθίζηση της γης, το γκρέμισμα της χιονοστιβάδας αδράχνουνε τον άνθρωπο στην τύχη πες, δίχως πάθος. Το άγριο δρολάπι όμως χιμάει πάνω του σαν εχθρός προσωπικός, πασχίζει να του μαγκώσει τα μέλη, να του σκοτίσει το νου, γυρεύει να του εξουθενώσει το κουράγιο.]
Ακούμε:
- Jean Sibelius
- Ludwig van Beethoven
- Brian Eno + Jon Hassell
- Eric Truffaz + Murcof
- Jon Hassell
Επιμέλεια – Αφήγηση: Αφροδίτη Κοσμά
Ηχοληψία, ηχητική επεξεργασία: Νίκος Σαβοργινάκης
*Το σήμα της εκπομπής είναι μουσική του Μάριου Στρόφαλη
Τζόζεφ Κόνραντ: «Τυφώνας, Φαλκ, Τα Νιάτα»
Μετάφραση: Άγγελος Τερζάκης
Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα, 2005
1η Μετάδοση: 05.07.2021