Στο σημερινό 2ο μέρος του Μεγάλου Αφιερώματος στον σπουδαίο βιολιστή Leonid Kogan με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του (14.11.1924 – 17.12.1982) ακούγονται τα έργα:
- Aram Khachaturian: Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα. Tον Leonid Kogan συνοδεύει η Συμφωνική της Βοστώνης υπό τον Pierre Monteux, από δισκογραφική εργασία στις 12 & 13 Ιανουαρίου 1958.
- Pyotr Ilyich Tchaikovsky: Méditation, από το έργο 42, στην ορχηστρική εκδοχή του Alexander Glazunov. Τον Leonid Kogan συνοδεύει η Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα της Σοβιετικής Ένωσης υπό τον Kirill Kondrashin, από ζωντανή ηχογράφηση, στις 3 Οκτωβρίου 1960.
- Pyotr Ilyich Tchaikovsky: Mélodie, από το έργο 42, στην ορχηστρική εκδοχή του Alexander Glazunov. Τον Leonid Kogan συνοδεύει η Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης της Σοβιετικής Ένωσης υπό τον Gennady Rozhdestvensky, από δισκογραφική εργασία του 1976.
- Ludwig van Beethoven: Marciaallaturca, από τη σκηνική μουσική «Τα Ερείπια των Αθηνών», έργο 113, σε μεταγραφή του Leopold Auer για Βιολί και Πιάνο. Τον Leonid Kogan συνοδεύει ο πιανίστας Andrei Mitnik, από ζωντανή ηχογράφηση, στις 7 Απριλίου 1963.
«…Ο Leonid Kogan, ένας από τους κορυφαίους βιολιστές του 20ού αιώνα, γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1924, στο Yekaterinoslav της Σοβιετικής Ένωσης, σήμερα Dnipro της Ουκρανίας, σε οικογένεια Εβραϊκής καταγωγής. Από το 1926 ως το 2016 η πόλη είχε την ονομασία Dnipropetrovsk. Ο πατέρας του έπαιζε βιολί ερασιτεχνικά, ενώ και οι δύο γονείς του εργάζονταν ως φωτογράφοι. Πήρε τα πρώτα μαθήματα βιολιού στη γενέτειρά του, από τον Philip Yampolski, μαθητή του Leopold Auer. Σε ηλικία 10 ετών εγκαταστάθηκε στη Μόσχα με την οικογένειά του. Συνέχισε εκεί σπουδές βιολιού στην Κεντρική Μουσική Σχολή και από το 1943 στο ωδείο, με τον περίφημο παιδαγωγό Abram Yampolski, o οποίος δεν είχε καμία συγγένεια με τον πρώτο του δάσκαλο. Το 1934 ο 10χρονος Kogan παρακολούθησε όλες τις συναυλίες που έδωσε στη Σοβιετική Ένωση ο μυθικός Jascha Heifetz. Έκτοτε ο Heifetz υπήρξε για τον Kogan o ιδεώδης βιολιστής. To ερμηνευτικό ύφος του ωστόσο είναι αρκετά διαφορετικό και τελείως προσωπικό. Το 1941 – κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου – πραγματοποίησε επαγγελματικό ντεμπούτο στη Μεγάλη Αίθουσα του Ωδείου της Μόσχας, παίζοντας το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα του Brahms, με τον Karl Eliasberg στο podium. Το ίδιο έτος, ως σπουδαστής ακόμη, περιόδευσε σε πολλές πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1947 μοιράστηκε το πρώτο βραβείο στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεότητας της Πράγας, ενώ το 1951 απέσπασε το πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό της Βασίλισσας Ελισάβετ στις Βρυξέλλες, με το πρώτο κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα του Paganini…»
Παραγωγή-Παρουσίαση: Θεόδωρος Λούστας