ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΡΩΣΟ ΜΑΕΣΤΡΟ SERGEI KOUSSEVITZKY (1874-1951) (ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)
Franz Liszt: ορχηστρική εκδοχή, S. 110/2, του Mephisto Waltz αρ.1. Ένα προγραμματικό έργο, εμπνευσμένο από τον Faust του Nikolaus Lenau. Tη Συμφωνική της Βοστώνης διευθύνει ο Sergei Koussevitzky, από δισκογραφική εργασία στις 8 Μαΐου 1936.
Richard Strauss: Τα φαιδρά καμώματα του Till Eulenspiegel, για μεγάλη ορχήστρα, έργο 28. Τη Συμφωνική της Βοστώνης διευθύνει ο Sergei Koussevitzky, από δισκογραφική εργασία στις 24 Απριλίου 1945.
Sergei Rachmaninov: Συμφωνικό Ποίημα «H Νήσος των Νεκρών», έργο 29. Tη Συμφωνική της Βοστώνης διευθύνει ο Sergei Koussevitzky, από δισκογραφική εργασία στις 23 Απριλίου 1945.
«…Το συμφωνικό ποίημα του Rachmaninov είναι εμπνευσμένο από μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του ομότιτλου πίνακα του Eλβετού ζωγράφου Arnold Böcklin, την οποία ο Ρώσος συνθέτης είδε στο Παρίσι, το 1907. Η σύνθεση γράφτηκε από τον Ιανουάριο ως τον Μάρτιο του 1909. Αργότερα αναθεωρήθηκε επανειλημμένα, με περικοπές. Ο Rachmaninov παραθέτει εδώ, την περίφημη μεσαιωνική σεκουέντσα Dies Irae – Ημέρα οργής, η οποία συμβολίζει τον θάνατο και κατέχει εξέχουσα θέση στη νεκρώσιμη ακολουθία της Καθολικής Εκκλησίας. Η πρεμιέρα δόθηκε στη Μόσχα, στις 18 Απριλίου 1909, με τον Rachmaninov στο podium. Αργότερα, όταν ο συνθέτης είδε τον πρωτότυπο πίνακα, απογοητεύτηκε, τονίζοντας πως προτιμά την ασπρόμαυρη εκδοχή, καθώς και ότι αν τον είχε δει εξαρχής, δεν θα συνέθετε το συμφωνικό ποίημα Η Νήσος των Νεκρών.
O Böcklin φιλοτέχνησε αυτόν τον πίνακα σε διάφορες εκδοχές, δίχως να επεξηγήσει τους συμβολισμούς. Πρόκειται δηλαδή για σειρά έργων, υπό τον τίτλο Η Νήσος των Νεκρών. Όλες οι εκδοχές απεικονίζουν μια ερημική και μικροσκοπική νησίδα. Γύρω της, τα γαλήνια ύδατα είναι σκοτεινά. Πάνω στη νησίδα διακρίνονται απόκρημνοι βράχοι, καθώς και ένα άλσος με κυπαρίσσια. Πολύ κοντά στη νησίδα ένας κωπηλάτης βρίσκεται πάνω σε βάρκα. Θεωρείται ότι απεικονίζει τον Χάροντα, ο οποίος, σύμφωνα με την αρχαιοελληνική μυθολογία, μετέφερε τους νεκρούς στον Κάτω Κόσμο. Οι τρεις πρώτες εκδοχές του πίνακα του Böcklin έχουν αναλογίες με το Αγγλικό Νεκροταφείο στη Φλωρεντία της Ιταλίας, όπου φιλοτεχνήθηκαν. Πολύ κοντά βρισκόταν το εργαστήριο του ζωγράφου. Σε αυτό το νεκροταφείο θάφτηκε η κόρη του ζωγράφου Maria, η οποία πέθανε σε βρεφική ηλικία. Συνολικά, ο Böcklin έχασε οκτώ από τα 14 παιδιά του. Πηγή έμπνευσης του καλλιτέχνη ωστόσο, υπήρξε πιθανότατα το Ποντικονήσι, κοντά στην Κέρκυρα.
Η πρώτη παγκόσμια ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε το 1929, από την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας, υπό τη διεύθυνση του Rachmaninov…»
Παραγωγή – Επιμέλεια: Θεόδωρος Λούστας