ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΓΛΟ ΜΑΕΣΤΡΟ JOHN BARBIROLLI (1899-1970) (ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ)
John Barbirolli: Ελισαβετιανή σουίτα, για ορχήστρα εγχόρδων και τέσσερα κόρνα:
William Byrd: παβάνα TheEarlofSalisbury.
Ανωνύμου:ΤheIrisheHo–hoane.
Giles Farnaby: A Toye & Giles Farnaby Dreame.
John Bull: Τhe King’s Hunt.
Mέλη της Ορχήστρας Hallé του Manchester διευθύνει ο John Barbirolli, από δισκογραφική εργασία, στις 5 Ιανουαρίου 1954.
Ralph Vaughan-Williams: Fantasia on Greensleeves, για δύο φλάουτα, άρπα και έγχορδα. Την Ορχήστρα Hallé του Manchester διευθύνει ο John Barbirolli, από δισκογραφική εργασία, στις 26 Φεβρουαρίου 1948.
Ralph Vaughan-Williams: Φαντασία πάνω σε ένα θέμα του ThomasTallis, για ορχήστρα εγχόρδων. Μέλη της Ορχήστρας Hallé του Manchester, διευθύνει ο John Barbirolli, από δισκογραφική εργασία, στις 6 Ιουνίου 1946.
John Barbirolli: ορχηστρική σουίτα, με έξι αποσπάσματα από πέντε συνθέσεις του Henry Purcell:
The Gordian Knot United.
The Virtuous Wife.
King Arthur.
Abdelazar.
Dido amd Aeneas.
Την Ορχήστρα Hallé του Manchester, διευθύνει ο John Barbirolli, από δισκογραφική εργασία, στις 22 Ιουνίου 1956.
“…Το 1943 – κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου – ο Barbirolli δέχθηκε να αναλάβει την ορχήστρα Hallé της αγγλικής πόλης Manchester. Το συμβόλαιό του με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης δεν ανανεώθηκε για την καλλιτεχνική περίοδο 1941-42, επειδή σύμφωνα με τον κανονισμό της Αμερικανικής Ένωσης Μουσικών, κάθε μαέστρος συμφωνικής ορχήστρας στις Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να πάρει μετά έξι έτη την αμερικανική υπηκοότητα. Ο Barbirolli όμως – που είχε βρετανική υπηκοότητα εκ γενετής – δεν ήθελε να παραμείνει στην Αμερική, παρά τη μεγάλη επιτυχία του. Απέρριψε πρόταση να αναλάβει το podium της Φιλαρμονικής του Los Angeles, επιθυμώντας να επιστρέψει στην Αγγλία, επειδή ανησυχούσε για την οικογένειά του στο Λονδίνο.
Στις 2 Ιουνίου 1943 ο Barbirolli εγκαταστάθηκε στο Manchester. Στη διαλυμένη Ορχήστρα Hallé είχαν απομείνει μόλις 39 μουσικοί, αφού πολλοί υπηρετούσαν στις ένοπλες δυνάμεις. Μεταξύ 5ης και 10ης Ιουλίου όμως είχαν ήδη προγραμματιστεί συναυλίες στο Prince’s Theatre της κοντινής πόλης Bradford. Ο μαέστρος είχε λιγότερο από πέντε εβδομάδες στη διάθεσή του, προκειμένου να αναζητήσει τουλάχιστον 30 νέα μέλη. Ακολούθησαν ακροάσεις μουσικών από κολλέγια, θεατρικές ορχήστρες και μπάντες. Πολλοί από τους νέους μουσικούς που επέλεξε ο Barbirolli, δεν είχαν καμία εμπειρία σε συμφωνικές ορχήστρες.
H πρώτη συναυλία του στο Manchester με την Ορχήστρα Hallé δόθηκε στις 15 Αυγούστου 1943, στο King’s Hall, μπροστά σε ένα κοινό 6000 ατόμων. Το πρόγραμμα περιελάμβανε τέσσερα απαιτητικά έργα: την εισαγωγή της όπερας Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης του Wagner, το Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός Φαύνου του Debussy, τις Παραλλαγές αίνιγμα του Elgar, καθώς και την πέμπτη συμφωνία του Tchaikovsky. Ο Granville Hill έγραψε μεταξύ άλλων στην τοπική εφημερίδα Guardianότι «το επίπεδο της ορχήστρας ήταν καλύτερο από οτιδήποτε άλλο έχουμε ακούσει επί πολλά έτη στο Manchester.»
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής περιόδου 1944-45, προτού ακόμη τελειώσει ο πόλεμος, η ορχήστρα έδωσε 258 συναυλίες, με ένα ευρύτατο ρεπερτόριο. Στο πλαίσιο αυτής της περιόδου παρουσιάστηκαν μεταξύ άλλων οι επτά συμφωνίες του Sibelius, καθώς και δύσκολες συνθέσεις των Ravel και Richard Strauss…”
Παραγωγή – Επιμέλεια: Θεόδωρος Λούστας