Πρωινά, Τρίτο, και διαβάζοντας αυτή τη φορά στα μέσα μεταφοράς Ρόμπερτ Μούζιλ, σκέφτομαι σε πόσο βάθος έφτανε αυτός ο άνθρωπος στην ανάλυση της προσωπικότητας των ηρώων του. Διαβάζω τις “Τρεις Γυναίκες” που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Αντίποδες σε μετάφραση της Μαρίνας Αγαθαγγελίδου. Η πιο αγαπημένη μου είναι η “Τόνκα”, όπου ο Μούζιλ γράφει σε κάποιο σημείο: “Διώξε με αν δεν με πιστεύεις· κι αυτό ήταν σίγουρα μια κατάχρηση της ευαλωτότητάς της, αλλά εξίσου σίγουρα ήταν η αληθέστερη απάντηση γιατί με ιατρικά και φιλοσοφικά επιχειρήματα δεν μπορούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό της και για την αλήθεια των λόγων της μπορούσε να εγγυηθεί μόνο με την αλήθεια του προσώπου της”. Πόσο στ’ αλήθεια προλαβαίνουμε να κοιτάξουμε το πρόσωπο των ανθρώπων που συναντάμε; Επιπλέον, η Τόνκα “παρ’ όλες τις διαφορές τους, πίστευε ότι είχε δικαίωμα πάνω του· δεν καταλάβαινε τίποτα απ’ όσα έκανε, δεν την αφορούσαν, αλλά επειδή ήταν κατά βάθος καλός, της ανήκε· γιατί κι εκείνη ήταν καλή και κάπου πρέπει να υπήρχε το παλάτι της καλοσύνης, όπου θα έπρεπε να ζουν μαζί και να μη χωρίσουν ποτέ”. Την αγάπησα πολύ την Τόνκα. Με συγκίνησε. Είναι αφοπλιστική μέσα στην απλότητά της. Άτυχη. Και τόσο καλή… πράγμα ακριβό και σπάνιο.
(Η εικόνα με τις 3 γυναίκες ανήκει στον Egon Schiele).
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις, ένα είδος -Αισθηματικής Αγωγής- ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης