Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και ακόμη κι αν δεν είναι ακριβώς στην εξεταστέα ύλη του Τρίτου, διάβασα τις προηγούμενες ημέρες -στο μετρό όπως συνήθως το μεγαλύτερο μέρος του- το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Διονύση Σαββόπουλου, “Γιατί Τα Χρόνια Τρέχουν Χύμα” (εκδόσεις Πατάκη). Το απόλαυσα. Για εκείνο το προφορικό ύφος του Διονύση, για όλη την τρυφερότητα που τρέφει για την Άσπα, για τις σκοτεινές στιγμές του αλλά και για όσα γράφει για δύο από τους πιο σημαντικούς δασκάλους του: “Είναι η μουσική ιδιοφυΐα του Μάνου Χατζιδάκι που μ’ έκανε να διαλέξω τον προσωπικό δρόμο και με βοήθησε να δω με καινούργια μάτια μια παράδοση αιώνων ελληνικής τραγουδοποιίας, από τα σωζόμενα σπαράγματα μουσικών κειμένων της αρχαιότητας μέχρι τα 9/8 του Τσιτσάνη. Αλλά είναι κι ένας ποιητής της Θεσσαλονίκης που, χωρίς να το ξέρει, έγινε κι αυτός δάσκαλός μου: ο ποιητής Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου. Η χαμηλόφωνη και παθιασμένη ποίηση του Αλέξη στην εφηβεία μου μ’ επηρέασε πολύ. Θέλω να ανήκω σε αυτή τη Σχολή, όπου το περιεχόμενο είναι πάντα βιωματικό και ο τόνος πάντα εξομολογητικός”. Υπάρχει μια εκτέλεση, ζωντανή στον Σείριο, όπου ο Χατζιδάκις παίζει πιάνο και ο Σαββόπουλος τραγουδάει το «Μια Θάλασσα Μικρή». Και μέσα στους στίχους αυτού του τραγουδιού υπάρχουν και ψήγματα της ποίησης του Ασλάνογλου: : «Είσαι η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι» έγραφε εκείνος· και κάπου αλλού: «γυμνό κορμί της θάλασσας που έπαιξες / χορδές του αέρα μέσα στα μαλλιά μου». Ο Χατζιδάκις και ο Ασλάνογλου λοιπόν. Και ο “τόνος πάντα εξομολογητικός”… Σ’ ευχαριστώ Διονύση.
Κάθε πρωί στις 8.00, ζωντανά, οι εκλεκτικές μας αναζητήσεις, ένα είδος -Αισθηματικής Αγωγής- ξεκινούν από την αναγεννησιακή μουσική, περνούν μέσα από το μπαρόκ, την κλασική, τη ρομαντική και τη μοντέρνα εποχή και συναντούν τη jazz, singers-songwriters απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστές και μετα-μινιμαλιστές συνθέτες, παραδοσιακούς ήχους από ολόκληρο τον πλανήτη, κινηματογραφικές επενδύσεις, θεατρικές ηχογραφήσεις και σύγχρονες μουσικές δημιουργίες που ξεπερνούν κάθε κατηγοριοποίηση.
Καλή ακρόαση 
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης