Πρωινά, Τρίτο, 8.00 και μέσα σε αυτή την εβδομάδα, γεννήθηκε αλλά και έφυγε από τη ζωή ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το 1564 και το 1616, αντίστοιχα. Δεν θα γράψω εδώ για το πόσο μεγάλη είναι η προσφορά του στη δραματουργία, αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από μένα αρκετοί φίλοι. Τρία μόνο σημεία θα αναφέρω, που έχουν να κάνουν μ’ έναν πιο προσωπικό κόσμο. Πρώτα-πρώτα, εκείνος ο υπέροχος έρωτας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας που τελειώνει μαζί με τη ζωή τους από ένα είδος απόλυτα τραγικής παρεξήγησης. Αυτό προφανώς σημαίνει δραματουργία και τη σπουδάζουμε από την πιο θλιμμένη της πλευρά. Ύστερα ο πόνος του βασιλιά Ληρ, “γιατί ο σκύλος, το άλογο κι ο ποντικός να ‘χουν ζωή κι εσύ πνοή καθόλου;… Κοιτάχτε τη, κοιτάχτε τα χείλη της,κοιτάχτε εδώ, κοιτάχτε εδώ!” (μετάφραση Βασίλης Ρώτας) και μαζί ο τρόπος που ο Χέρμαν Μέλβιλ μοιάζει να επηρεάζεται βαθιά από τον Ληρ αλλά και από ολόκληρο το οικοδόμημα του Σαίξπηρ για να δημιουργήσει τον «Μόμπι Ντικ». Τέλος για να κλείσω αισιόδοξα, είναι κι εκείνος ο πρώτος στίχος από το 18ο σονέτο: “Να σε συγκρίνω με μια μέρα θερινή;”.
Έτσι όπως κάπως με πολλά μπροστά και πίσω μοιάζει να πλησιάζει αυτή τη χρονιά το καλοκαίρι, η μουσική της ποίησης του Σαίξπηρ, όχι μόνο αυτή την εβδομάδα, αλλά κάθε στιγμή, είναι πολύ όμορφο να μας συντροφεύει. Στις εκπομπές της Τρίτης και της Πέμπτης ακούμε έργα Chopin, Brahms, Hummel, Paganini, Mussorgsky και Graun. Η σημερινή μέρα, η Τετάρτη και η Παρασκευή φέρνουν μαζί τους μουσική της εποχής του Μπαρόκ, κλασικές, ρομαντικές και μοντέρνες πινελιές, που στέκονται δίπλα σε μινιμαλιστικές και μεταμινιμαλιστικές προσεγγίσεις, σπουδαίους τραγουδοποιούς, αρκετή jazz, ήχους από τον κινηματογράφο και λαϊκή μουσική απ’ όλο τον κόσμο.
Καλές ακροάσεις!
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης