Καλημέρα Καλημέρα, καλή εβδομάδα, Πρωινά, Τρίτο, 8:00 το πρωί κι έτσι όπως έχω ολοκληρωτικά αντικαταστήσει τους τελευταίους μήνες τον καφέ με το πράσινο τσάι -αγαπημένη παλιά συνήθεια που επέστρεψε- ξαναδιαβάζω το υπέροχο κείμενο του Οκακούρα Κακούζο «Το Βιβλίο Του Τσαγιού», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ερατώ σε μετάφραση της Αλίνας Πασχαλίδη. Ανάμεσα σ’ όλα όσα γράφει για την ιεροτελεστία του τσαγιού στην Ανατολή, ο Κακούζο αφηγείται και την ιστορία της εξημέρωσης της άρπας, ενός οργάνου που έφτιαξε ένας μάγος από ξύλο του δέντρου Κίρι, ενός οργάνου που μόνο ο πιο άξιος μουσικός θα μπορούσε ποτέ να δαμάσει. «Τέλος, έφτασε ο Πέι Ουό, ο πρίγκιπας των αρπιστών. Με χέρι τρυφερό χάιδεψε την άρπα σαν να γύρευε να τιθασέψει άγριο άλογο, κι απαλά άγγιξε τις χορδές της. Τραγούδησε για τη φύση και τις εποχές, για τα ψηλά βουνά και τα νερά που τρέχουν, κι όλες οι θύμισες του δέντρου ξύπνησαν. Η γλυκιά ανοιξιάτικη αύρα έπαιξε πάλι μες στους κλώνους του. Οι νεαροί καταρράχτες χορεύοντας στο φαράγγι, γέλασαν στα μπουμπούκια των λουλουδιών. Έπειτα ακούστηκαν οι ονειρικές φωνές του καλοκαιριού με τα μυριάδες έντομα, με το ελαφρύ μουρμουρητό της βροχής και τον θρήνο του κούκου. Άκου! Βρυχάται η τίγρης και η κοιλάδα πάλι αποκρίνεται. Είναι φθινόπωρο». Με τη σκέψη στον ήχο της άρπας και σ’ έναν πολύ όμορφο δίσκο που κυκλοφόρησε στην Αγγλία από μια εξαιρετική Ελληνίδα αρπίστα, τη Maria-Christina Harper και το jazz trio της και με το φθινόπωρο που έχει μπει για τα καλά στον τελευταίο του μήνα, ξεκινώ τις προετοιμασίες για τον χειμώνα και τη μεγαλύτερη νύχτα του, που φέρνει ζεστά κάστανα και παραμύθια.
Σήμερα, αύριο και την Τετάρτη έχουμε τη γνωστή μας συνταγή: συναντάμε μπαρόκ, κλασική, ρομαντική και μοντέρνα μουσική, δίπλα σε τραγούδια γνωστών τραγουδοποιών, παραδοσιακούς ήχους απ’ όλον τον κόσμο, μινιμαλιστικές και μεταμινιμαλιστικές προσεγγίσεις, ήχους από τον κινηματογράφο και αρκετή δόση jazz.
Καλές ακροάσεις.
Παραγωγή-παρουσίαση: Γιώργος Φλωράκης