Πρωινά, Τρίτο, 8:00 κι όσοι ακούν συχνά αυτές τις εκπομπές ή διαβάζουν τα δευτεριάτικα σημειώματα, ξέρουν καλά ότι είναι πολλές οι φορές που καταφεύγω στη μουσική αλλά και τη σκέψη του Μάνου Χατζιδάκι. Σήμερα υπάρχει κι ένας επιπλέον λόγος καθώς γεννήθηκε σαν στις 23 Οκτωβρίου του 1925.
Σήμερα θα ακούσουμε αποκλειστικά Μάνο Χατζιδάκι: κάποια από τα έργα που αγγίζουν τη λόγια μουσική, ορισμένα από τα Σχόλια του Τρίτου με τη δική του φωνή, μερικά από τα ποιήματά του και αρκετά από τα τραγούδια του. Πολλοί ακροατές της κλασικής μουσικής τείνουν να θεωρούν το τραγούδι ως κατώτερο είδος. Ακόμη κι αν υπάρχουν πολλά κακά τραγούδια, μια τέτοια συνολική οπτική είναι πέρα για πέρα λαθεμένη. Ο Χατζιδάκις στο πρόγραμμα κάποιας από τις συναυλίες του, το έθετε ως εξής: “Πιστεύω πως η τέχνη του τραγουδιού αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα, γιατί το τραγούδι μας ενώνει μέσα σ’ ένα μύθο κοινό. Κι όπως στον χορό ενώνουμε τα χέρια μεταξύ μας για ν’ ακολουθήσουμε ίδιες ρυθμικές κινήσεις, έτσι και στο τραγούδι ενώνουμε τις ψυχές μας για ν’ ακολουθήσουμε μαζί, τις ίδιες εσωτερικές δονήσεις. Κι όσο για τον κοινό μύθο που δεν υπάρχει στις μέρες μας, τον σχηματίζουμε καινούργιο κι απ’ την αρχή κάθε φορά. Κάθε φορά που νιώθουμε βαθιά την ανάγκη να τραγουδήσουμε”. Σ´ αυτόν τον καινούργιο κοινό μύθο αλλά και πολύ πιο πέρα από αυτόν, μας οδηγεί η σκέψη και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Σήμερα ακούμε λοιπόν αποκλειστικά Χατζιδάκι, αύριο έχουμε έργα Lehar, von Dittersdorf, Luciano Berio και Γιώργου Τσοντάκη (που έχει γενέθλια) και την Πέμπτη τον “Don Crepuscolo” του Νικόλαου Μάντζαρου, το “Αυτοκρατορικό” κοντσέρτο του Beethoven και την 4η Συμφωνία του Sibelius. Η Τετάρτη και η Παρασκευή φέρνουν μαζί τους μουσική της εποχής του Μπαρόκ, κλασικές, ρομαντικές και μοντέρνες πινελιές, που στέκονται δίπλα σε μινιμαλιστικές και μεταμινιμαλιστικές προσεγγίσεις, σπουδαίους τραγουδοποιούς, ήχους από τον κινηματογράφο και λαϊκή μουσική απ’ όλο τον κόσμο.
Καλές ακροάσεις 
Παραγωγή-παρουσίαση : Γιώργος Φλωράκης