Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και επιστρέφοντας στην Αθήνα, σκέψη γυρίζει γύρω από τις θάλασσες που με καθορίζουν. Η πρώτη είναι η ανοιχτή θάλασσα της πατρίδας μου. Έτσι όπως το καράβι παίρνει τη στροφή για να μπει στο λιμάνι, αντικρίζω μέσα στο αιγαιοπελαγίτικο μεσημέρι τη μικρή εκκλησία στη μέση της θάλασσας, το Κάστρο ψηλά να δεσπόζει, τη Χώρα χτισμένη αμφιθεατρικά, το βουνό πίσω της και τον αρχαίο ναό στ’ αριστερά μου. Είναι ο πατρογονικός τόπος που δεν γνώρισα παρά μόνο κατά την εφηβεία μου. Ένας τόπος που εδώ και πολλά χρόνια επισκέπτομαι πλέον κάθε καλοκαίρι και που μεγαλώνοντας νιώθω ότι ανήκω. Η δεύτερη είναι η θάλασσα των παιδικών μου παιχνιδιών. Ένα μικρό θέρετρο στη βορειοανατολική Αττική, που εδώ και χρόνια βουλιάζει από κόσμο μα όταν τον γνώρισα, είχε καμιά δεκαριά βάρκες στην παραλία, εκεί όπου -παιδιά ακόμα- μαζευόμασταν και μιλούσαμε για όλα τα θαυμαστά που περιμέναμε να έρθουν. Κι αν τα χιλιάδες αστέρια στον ουρανό δεν μας έκαναν τότε εντύπωση, τώρα η ανάμνησή τους είναι πιο έντονη από ποτέ. Και τέλος, είναι ο ελάχιστός μου τόπος. Στην Αττική κι αυτός, στη δυτική πλευρά της, δυο πλαγιές πευκοδάσους κι ένας ήλιος που μερικούς μήνες το χρόνο δύει ανάμεσά τους, μέσα στη θάλασσα. Μια βεράντα μπροστά στα νερά, με τους δρόμους του ήλιου -ή του φεγγαριού- ν’ απλώνονται νωρίς το πρωί κι αργά το βράδυ, μαγευτικοί.
Επιστροφή στις ζωντανές εκπομπές από σήμερα. Την Τρίτη και την Πέμπτη, συνεχίζουμε να ακούμε μερικές από τις πιο σημαντικές κυκλοφορίες της χρονιάς ενώ σήμερα, την Τετάρτη και την Παρασκευή ακούμε μουσική της εποχής του μπαρόκ, κλασική, ρομαντική και μοντέρνα μουσική σε συναρμογή με όψεις της jazz, μινιμαλιστικές και μεταμινιμαλιστικές προσεγγίσεις, σπουδαίους songwriters, ήχους από λαϊκές μουσικές από όλον τον κόσμο και μουσική της μεγάλης οθόνης.
Παραγωγή-παρουσίαση : Γιώργος Φλωράκης