Πρωινά, Τρίτο, 8:00 και πάνε 4 και κάτι μήνες από τότε που έχασα -πλήρη τεμπέλικων ημερών και κυνηγετικών νυχτών- τη μοναδική γάτα της ζωής μου, τη Σακούνταλα. Επιστρέφω σ’ εκείνον τον κρύο Φεβρουάριο, τον πιο δύσκολο μήνα αυτής της χρονιάς και φέρνω ξανά στον νου μου τον αποχωρισμό μας*. Διαβάζω το μικρό βιβλίο του John Gray, “Οι Γάτες και το Νόημα της Ζωής”, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οκτώ σε μετάφραση του Γιώργου Λαμπράκου. Θα ήθελα πολύ να έχω βρει αυτό το περίφημο νόημα της ζωής αλλά αρκούμαι στο να το αναζητώ αέναα. Απ’ ό,τι γράφει ο Gray -και όχι μόνο- θα το αναζητώ μέχρι το τέλος μου, αυτή φαίνεται πως είναι η φύση του ανθρώπου. Οι γάτες από την άλλη -και η Σακούνταλα ανάμεσά τους- ποτέ δεν το αναζήτησε. Ήταν απόλυτα ευχαριστημένη με την ανά πάσα στιγμή φυσική της κατάσταση. Ήταν συνεχώς ο εαυτός της, χωρίς να θέλει να αποδείξει σε κανέναν τίποτα. Και ήταν απόλυτα ευχαριστημένη με τον εαυτό της. Γουργούριζε ευτυχής και μόνο ελάχιστες φορές κοιτούσε -όπως στη φωτογραφία- προς τον ουρανό. Ίσως απλώς επειδή είχε κάτι ακούσει να πετάει…
Στην εκπομπή της Τρίτης ακούμε τη νεαρή βιολονίστρια Maria Duenas στο Κοντσέρτο για βιολί του Ludwig van Beethoven και τη Havanaise του Camille Saint-Saens, ένα Κουαρτέτο Εγχόρδων από το συνθετικό έργο του Bruno Walter κι ένα απόσπασμα από τον εξαιρετικό δίσκο του τσελίστα και κοντραμπασίστα Lars Danielsson με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Γκέτεμποργκ.
Την Πέμπτη, ημέρα που έφυγε το 1994 ο Μάνος Χατζιδάκις ακούμε την “Ερημιά” και τη “Ρυθμολογία” του καθώς και το 1ο Κοντσέρτο για βιολί της Florence Price με τον Randall Goosby κι ένα ακόμη έργο του Bruno Walter, το Κουιντέτο του με πιάνο σε φα δίεση ελάσσονα.
Σήμερα, την Τετάρτη και την Παρασκευή ακούμε μουσική της εποχής του μπαρόκ, κλασική, ρομαντική και μοντέρνα μουσική σε συναρμογή με όψεις της jazz, μινιμαλιστικές και μεταμινιμαλιστικές προσεγγίσεις, σπουδαίους songwriters, ήχους από λαϊκές μουσικές από όλον τον κόσμο και μουσική της μεγάλης οθόνης.
*Ο (γραπτός) αποχαιρετισμός στη Σακούνταλα, ήταν αυτός εδώ:
Σακούνταλα
2008-2023
My One and Only Cat
Για κάθε νιαούρισμα, για κάθε γουργούρισμα, για κάθε δάγκωμα, για κάθε γρατζούνισμα, για κάθε νύχτα που κοιμήθηκες στο στήθος ή την πλάτη μου -ειδικά για την τελευταία νύχτα- για κάθε διαμαρτυρία, για κάθε παιχνίδι, για κάθε ζαβολιά, για κάθε χάδι, για κάθε φορά που με παρηγόρησες, για κάθε άραγμα μαζί στον χειμωνιάτικο ήλιο του μεσημεριού, για κάθε λεπτό που ζήσαμε, για κάθε μοίρασμα, για κάθε φιλί, για όλη την περηφάνια, για όλη την υπομονή, για όλη την ηρεμία και τη μαγεία της αγάπης, σ´ ευχαριστώ! Θα είσαι για πάντα το μόνο γατί της ζωής μου. Σου κρατώ το χέρι. Θα συναντηθούμε ξανά…
Παραγωγή-παρουσίαση : Γιώργος Φλωράκης