Πρωινά, Τρίτο, 8:00, νωρίς το πρωί, στο μετρό, απαντώ με ευχαριστίες και διαδικτυακές καρδούλες στις εκατοντάδες ευχές κι ύστερα διαβάζω: «Και με βλέπω που στέκομαι και κοιτάζω τον πίνακα με τις δύο γραμμές, μια μοβ και μια καφέ που συναντιούνται, έναν μακρόστενο πίνακα, και βλέπω ότι έχω ζωγραφίσει τις γραμμές αργά και με παχύρρευστη λαδομπογιά, κι αυτή ξέφυγε, κι εκεί που συναντιούνατι η καφέ και η μοβ γραμμή το χρώμα κάνει ένα όμορφο μείγμα και κυλάει προς τα κάτω και σκέφτομαι ότι αυτό δεν είναι πίνακας, αλλά και πάλι ο πίνακας είναι όπως θα ‘πρεπε, έχει τελειώσει, δεν του λείπει τίποτα”.
Είναι το πρώτο βιβλίο της επταλογίας του Jon Fosse “Το Άλλο Όνομα” που κυκλοφορεί από τις Εκδοσεις Gutenberg σε μετάφραση του Σωτήρη Σουλιώτη και σκέφτομαι πόσο όμορφος είναι ο μακροπερίοδος λόγος κι εδώ, όχι ακριβώς με τον τρόπο του Προυστ αλλά μ´ έναν άλλο τρόπο, μ’ έναν τρόπο ποιητικό. Ζωγραφίζω ανάλογα και σκέφτομαι πόσο όμορφα ζωντανεύει μέσα από τη λογοτεχνία η ιδιαιτερότητα της νορβηγικής γραφής (Νορβηγός είναι ο Fosse) και σκέφτομαι επιπλέον τις μουσικές, τον Bjornstad ας πούμε, να παίζει μόνος, νύχτα στο studio της νορβηγικής ραδιοφωνίας, έτσι όπως το περιγράφει στο δεύτερο μέρος της δικής του τριλογίας, στο “Ποτάμι”. Είναι ο νορβηγικός χειμώνας που είναι βαρύς, είναι η μονοτονία του τοπίου, είναι η παράδοση από έναν Hamsun, έναν Ibsen, έναν Grieg, είναι αυτό το διαφορετικό, το μακρινό, το άλλο, εκείνη η ακατανίκητη νοσταλγία που πάντα θα με κυριεύει για τον βορρά, εξαιτίας του ότι -συμπτωματικά- προέρχομαι από τους νότιους τόπους, τους θερμούς.
Στην εκπομπή της Τρίτης ακούμε ένα Kουαρτέτο του Grieg, ένα Kουιντέτο με κλαρινέτο του Brahms, μια Impromptu του Schubert, μια Φαντασία του Beethoven και τέσσερα Παραμύθια του Schumann. Την Πέμπτη ακούμε έργα για πιάνο του Frederic Chopin με τον Rafal Blechacz, και του Sergey Rachmaninov, ανάμεσα στα οποία είναι και η 2η Συμφωνία του με την ορχήστρα Sinfonia του Λονδίνου. Η Δευτέρα, η Τετάρτη και η Παρασκευή φέρνουν μαζί τους μουσική της εποχής του Μπαρόκ, κλασικές, ρομαντικές και μοντέρνες πινελιές, που στέκονται δίπλα σε μινιμαλιστικές και μεταμινιμαλιστικές προσεγγίσεις, σπουδαίους τραγουδοποιούς, ήχους από τον κινηματογράφο και λαϊκή μουσική απ’ όλο τον κόσμο.
Παραγωγή-παρουσίαση : Γιώργος Φλωράκης